இருப்பதைக் காப்போம்
இழந்ததை மீட்போம்
எழுவோம் தமிழர்களே நாம்
நெருப்பென அழிப்போம்
நெடும்பகை இருப்போம்
நிமிர்வோம் தோழர்களே
செருப்பென உழைத்தோம்
சிறுமையில் மரித்தோம்
சித்திரச் சோலைகளே வரும்
மறுப்பினில் உதிப்போம்
மறுபடி சிரிப்போம்
மானுட தீபங்களே
இருப்பினைத் தொலைத்தோம்
இனப்பகை துதித்தோம்
எதிர்மறை மனிதர்களே தமிழ்
விருப்பினில் நிலைப்போம்
விடுதலை விதைப்போம்
விடியலின் பறவைகளே
கருப்பினைப் பழித்தோம்
கனவுகள் எரித்தோம்
கடவுளின் குழந்தைகளை இனி
வெறுப்பினை விடுப்போம்
வெகுசனம் மதிப்போம்
விடுகதை உறவுகளே
துருப்பென களைத்தோம்
துரும்பென இளைத்தோம்
துணைவரும் நிலவுகளே நம்
பொறுப்பினை நினைப்போம்
புதுயுகம் படைப்போம்
பூமியின் கவிதைகளே
- பாரதி வசந்தன்
