எழுந்து நடக்க ஏற்றதொரு பிடி கிடைக்கா வசதியில்
வந்தமரும் வறுமைக்குள்
வயிறார கொறிக்கும் சொற்களை
மழைக்கு சூடாய் வறுத்தரும் படி கட்டளையிடுகின்ற
பிரியத்தின் குரல்
கதகதப்பாய் இல்லை
ஜன்னல் தாண்டி பெய்துவிட்ட வாய்ப்பை
பொய்த்துப் போகச் செய்யும் காலத்தை
கருணை ததும்ப அள்ளி முத்தமிடும்
எதார்த்த வேடம் பொருந்தவும் இல்லை
ஏற்றதை எடுத்தாளும் சாமர்த்தியம் வாய்த்திடாத
ஒப்பனைக்குள் ஒளியும்
கோமாளி மூக்கின் இளஞ்சிவப்பில்
கருக்கலைந்த ஏமாற்றத்தின் நிறம் வரையும்
அந்திக்கும் விடியலுக்கும் சம்மந்தம் இல்லை
வண்ணங்களின் பிறை வளர்த்திடும் இருளில்
தெரியும் நிலவும் நிழலும்
கனவுக்கு வெளிச்சமென்று தெரிந்திட்ட போதும்
நிற்பதற்கு வசதியாய் இல்லை நிலம்
- ரேவா
