தமிழ் சினிமாவிற்கு
நான்கு முகங்கள் இருக்கின்றன
ஒன்றில் எப்பொழுதும்
யதார்த்தம் மிளிரும்
உண்மைகளும் பொய்யும்
ஒரே கட்டிலில் படுத்திருக்கும்
வன்முறையும் காதலும்
ஒரே உடலுக்குள் வாழும்
மரம் வெட்டுகிற கைகளும்
செடி நடுகிற கைகளும்
ஒரே உடம்பிலுள்ளதை எடுத்துக்காட்டும்
திடமும் திரவமும்
ஒரே இதயத்தில் கசிவதைக் காட்டும்
அன்றாடம் மலரும் பூக்களையும்
சருகாகும் விதங்களையும் படம் பிடிக்கும்
இன்னொரு முகம்
கலாச்சாரம் பண்பாடுகளின் கையில்
வெறித்தனங்களை கொடுத்திருக்கும்
கத்தியை தூக்குவதும்
பிள்ளைகளை கொஞ்சுவதும் ஒன்றென்று பேசும்
பிணங்களை புகைப்படங்களாய்க் காட்டி
பழைய காலாவதியான பெருமைகளைப் புரட்டும்
சிதைந்து மக்கி மண்ணாய்ப் போன
காலம் புதைத்த பழக்கங்களை
தோண்டி எடுத்து நடக்கவைக்கும்
மீசையை உருட்டி
சாதிப்பெருமை பேசும்
தனிமனிதன் காலில்
பெருங்கூட்டத்தை விழவைத்து மகிழும்
மூன்றாவது முகம் சுவாரசியமானது
கடவுளையும் அறிவியலையும்
ஒரே தட்டில் வைக்கும்
பாம்புகளை பால் குடிக்கவைக்கும்
நடப்பதும் நடக்கவிருப்பதும்
ஏற்கனவே கண்ணாடியாகத் தெரிகிறது என
கர்ம விதிகளை சுட்டும்
இறந்த பின்னும்
வாழ்க்கையிருக்கிறதென்று சொல்லும்
கடவுள் கை வைத்த இடம்
நதியாக நடந்து சென்றதை சொல்லும்
உலகின் மிகப்பெரிய நதி
எந்த கடவுளின் கையால்
திறந்து வைக்கப்பட்டதென்றால்
முகம் திரும்பி விடும்
நான்காவது முகம்
ஒவ்வொரு மனிதனுக்குள்ளும் ஒளிந்திருக்கிற
இன்னொரு மனிதனைக் காட்டும்
கற்களை உடைத்து அங்கிருக்கும்
சிலை மனிதர்களை வெளியே எடுக்கும்
சிரிப்பும் சிந்தனையும் கரங்களாக்கி
இடைவெளிகளை அழிக்கும்
வலிகளுக்கு மருந்திடும்
குரோதம் வெறுப்பு கோபம்
வஞ்சகம் வன்முறை கைவிடச்சொல்லும்
அன்பு கருணை காதல் நீரைத் தெளிக்கும்
தமிழகமே பெரிய திறந்த வெளி
சினிமா அரங்கம்தான்
எந்த முகத்தை ஆதரிக்கிறீர்கள்?
- கோசின்ரா