(சென்னை சவுகார்பேட்டையில் உள்ள தெருவில், கொசுக்கள் சேராத வண்ணம் பிளீச்சிங் பவுடரை பிளீச்சிங் பவுடரை பிளாஸ்டிக் கூடையில் கொட்டி தூய்மைப்படுத்தும் பணியில் ஈடுபட்டுள்ளார்.)
அந்தப் பெருநகரத்தின் தெருக்களைப் போல்
அவன் சுத்தமில்லாதவன்
ஆனால் அவற்றை சுத்தம் செய்தவன் அவன்தான்
எவரும் காணச் சகிக்காத அவன் முகத்தை
குப்பைத் தொட்டியில் மறைத்து வைத்துவிட்டு
வாழ்கிறான்
கனவான்கள் உலவும் வீதிகள் அவனிடம்
ஒப்படைக்கப் பட்டிருக்கின்றன
அவனுக்கான வீடென்று எதுவும் இல்லை
கண்களில் விளக்கெண்ணெய் விட்டுக்கொண்டு
தேடுகிறான்
வீதிகளின் ஓரங்களிலும் முனைகளிலும்
குப்பைகளை வீணென வீசியெறிந்த
அழுகிய தின்பண்டங்களை
அழுக்கடைந்த அவன் உடைகளையோ
அவன் உடலையோ
தூய்மையாக்கிக் கொள்ளும் அந்தத் தருணம்
நிகழாமலேயே பார்த்துக் கொள்கின்றனர்
பொதுமக்கள்
மேலும் இருப்பனவற்றை தெருவில் போட்டு
துன்பங்களின் உயரத்தில் நின்று கதறுகிறது
அவன் வாழ்க்கை
கார்களின் கண்ணாடிகளை ஏற்றிக் கொண்டு
ஜாஸ் இசைக்க வேகமாகச் செல்லும்
அவர்களுக்கு எதுவுமே கேட்பதில்லை
அழுக்கடைந்த அவன் மூச்சுக்காற்று உலவும்
நுரையீரல்களின் வலியை
எவருமே அறிவதில்லை
பரந்த பல்கலைக் கழகங்களில்
ஆய்வு மேடைகளில்
அடர்ந்த அச்சடித்த ஆய்வேடுகளில்
பேசுகின்றனர்
அவனைத்தான்
ஆதிக்குடியென்று
ஆதிவாசியென்று
ஆதித்தமிழனென்று!
