அண்மைப் படைப்புகள்
- புல்வாமா தாக்குதல் – தேசபக்திக்குள் ஒளிந்து கொள்ளும் அயோக்கியர்கள் யார்?
- எந்தத் “தை”யில் வழி பிறக்கும்? சேரியிலிருந்து ஊருக்கு...
- ஊர் சேரி பொங்கல் விழாப் பட்டியல்
- இந்துத்துவப் பொங்கல்
- டெல்லி கிருஷ்ணனும் தமிழ்நாட்டு கிருஷ்ணனும்
- சிறுவனின் ரத்தம் குடித்த சவுதியின் சன்னி மதவெறி
- தலைவரும் தளபதியும்
- தலித் மக்களின் குடிநீரில் விஷத்தைக் கலக்கும் பார்ப்பனியக் கொடூரம்
- வனிதா மதில்: எங்கேயும் எழுப்ப வேண்டிய மதில்
- பெண்ணும் ஆணும் ஒன்னு - நூல் அறிமுகம்
கீற்றில் தேட
உங்கள் நூலகம்
நியூ செஞ்சுரி வாசகர் சங்கம்
142, ஜானி ஜான் கான் ரோடு, இராயப்பேட்டை, சென்னை – 14
தொலைபேசி: 044-28482441, 26258410 மின்னஞ்சல் - இந்த மின்-அஞ்சல் முகவரி spambots இடமிருந்து பாதுகாக்கப்படுகிறது. இதைப் பார்ப்பதற்குத் தாங்கள் JavaScript-ஐ இயலுமைப்படுத்த வேண்டும்.
ஆண்டுக்கட்டணம் - ரூ.100
- விவரங்கள்
- எழுத்தாளர்: ஆர்.நல்லகண்ணு
- பிரிவு: ஜனவரி2014
இயற்கை வேளாண் விஞ்ஞானி நம்மாழ்வார் அவர்கள் மறைந்துவிட்டார் என்ற செய்தியை முன்தினம் இரவு கேள்விப்பட்டேன். இதுவரை அதிர்ச்சியிலிருந்து மீள முடியவில்லை.
அவரைப் பற்றிய ஒவ்வொரு நிகழ்ச்சியாக நினைவுக்கு வந்துகொண்டிருக்கிறது. நேரில் போக முடியாத உடல்நிலை; மறைந்த நண்பர் நம்மாழ் வாருக்கு அஞ்சலியைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.
அடர்த்தியான தாடியும் மீசையும், அணிந்திருக்கும் ஆடையும் சந்நியாசி தோற்றமளிக்கும். தன்னலம் கருதாதவர், அழிந்து வரும் விவசாயத்தையும், கோடிக் கணக்கான விவசாயிகளையும் நிரந்தரமாகக் காப்பாற்றி நீடித்த வாழ்வு வாழ வேண்டும் என்ற உயர்ந்த நோக்கத் தோடு மக்களைத் திரட்டிப் போராடியவர்.
தமிழகத்தின் நெற்களஞ்சியமான காவிரி டெல்டா பகுதிகள் காவிரி நீர் கிடைக்காமல் வறட்சியாக மாறி வருவதோடு மட்டுமல்லாமல் மீத்தேன் எரிவாயுவை எடுப்பதன் மூலமாக நிலத்தடி நீரும் வறண்டு பாலை வனமாகிவிடும் என்பதால் மீத்தேன் எரிவாயு எடுக்கும் முயற்சியைக் கைவிட வலியுறுத்துவதற்காக மக்களைத் திரட்டும் தீவிரப் பணியில் ஈடுபட்டு வந்தார்.
அது சம்பந்தமான களப் பணிகளுக்காக மக்களைத் திரட்டும் பணியில் பட்டுக்கோட்டை, அத்திவெட்டியில் தோழர் லெனின் ராஜப்பா வீட்டில் தங்கி இருந்தபோது இயற்கை எய்திவிட்டார் என்ற செய்தியே நம்மாழ் வாரின் அர்ப்பணிப்பான வாழ்க்கைக்கு எடுத்துக் காட்டாக உள்ளது. எல்லோருக்கும் பாடமாகவும் அமைந்துவிட்டது.
1938இல் தஞ்சை மாவட்டம், திருக்காட்டுப்பள்ளி அருகில் உள்ள இளங்காடு கிராமத்தில் நடுத்தர விவசாயக் குடும்பத்தில் பிறந்தார். உடன் பிறந்தோர் நன்கு படித்தவர்களாக இருந்தனர். நம்மாழ்வாரும் அண்ணாமலைப் பல்கலைக்கழகத்தில் பி.எஸ்.ஸி. வேளாண்மைப் பட்டப்படிப்பு படித்தவர். பின்னால் படிப்பை முடித்து விட்டு, தூத்துக்குடி மாவட்டத்தின் கோவில்பட்டியிலுள்ள மண்டல புஞ்சைப்பயிர் ஆய்வு நிறுவனத்தில் 6 ஆண்டுகள் பணியாற்றினார். ஆய்வுப் பணியில் வேளாண் களப் பணிக்கு வாய்ப்பில்லை என்பதனால் பணியில் ஆர்வ மில்லாமல் இருந்தார்.
இதேநேரத்தில்தான் நாங்குநேரி அருகிலுள்ள களக்காட்டில் பெல்ஜியத்தில் உலக விருது பெற்ற பாதிரியார் ஒருவர் ‘அமைதித் தீவு’ என ஒன்றை ஏற்படுத்தி கிராமப்புற ஏழை விவசாயிகளுக்குச் சாகுபடி செலவுகளுக்கு வட்டியில்லாக் கடன் கொடுத்து உதவி செய்து வந்தார். அந்த நிறுவனத்திலிருந்து வேளாண்மைப் பயிற்சி பெற்ற, படித்துப் பட்டம் பெற்ற ஒருவர் தேவை என்று பத்திரிகையில் வந்த செய்தியைப் பார்த்து அந்த நிறுவனத்தில் வேலைக்கு விண்ணப்பித்தார் நம்மாழ்வார்.
நேர்காணலின்போது அதிக ஊதியம் பெற்றுள்ள அரசுப் பணியிலிருந்து அதைவிட குறைந்த சம்பளம் தான் கிடைத்திடும் பணிக்கு வந்திருப்பதைப் பற்றிக் கேள்வி கேட்கப்பட்டது. அலுவலகப் பணியில் ஆய்வுக்கு வாய்ப்பில்லாமல் இருந்தது. இங்குக் களப்பணி வாய்ப்பு இருக்கிறது எனச் சொல்லிப் பணியில் சேர்ந்தார்.
அங்குக் கிராமப்புற சிறு விவசாயிகள், விவசாயத் தொழிலாளர்கள் மத்தியில் பணியாற்றும்போது தோழர்கள் நடராஜன், முத்துமாணிக்கம், ஆசிரியர் சம்பந்தன் ஆகியோரோடு நெருக்கமாகப் பழகி வந்தார்.
அங்குள்ள வடகரை, களக் காடு கிராமங்களிலுள்ள ஒடுக்கப்பட்ட மக்களுக்காகவும் உதவி செய்து வந்தார்.
1967-இல் நெல்லையில் பேராசிரியர் வானமாமலை அவர்களது முயற்சியில் ஆய்வுக்குழு அமைக்கப் பட்டது. அக்கூட்டத்தில் தவறாமல் கலந்து கொண்டு, கிராமப்புற சமூக வாழ்க்கை பற்றி வேளாண்மை பற்றிய அரிய கருத்துக்களைச் சொல்லுவார். ஆய்வு அரங்கத்தின் வாதத்திலும் கலந்துகொள்வார். அப்போதுதான் எனக்கும் அவரோடு பரிச்சயம் ஏற்பட்டது. களக்காடு வட்டாரத்திலும் ஆய்வரங்கம் நடத்தி வந்தார். தான் பணியாற்றிய அலுவலகத்தைச் சுற்றி இலவம் பஞ்சு ஒதிய மரங்களை வளர்த்துச் சோலையாக மாற்றினார். நிர்வாகமே பாராட்டியது.
அதற்குப் பின்னால் இயற்கை வேளாண்மைக்கான பண்ணைகள் வைத்துப் பல இடங்களிலும் முன்மாதிரி பண்ணைகளைத் தொடங்கிப் பலருக்குப் பயிற்சி கொடுத்து வந்தார்.
உலகமயமாக்கல் கொள்கையால் விவசாயம் பாதிக்கப்படுவதை எதிர்த்தும் ரசாயன உரங்களைப் போட்டு விளை நிலங்களைப் பாழ்படுத்துவதை எதிர்த்தும் தமிழகம் முழுவதும் இயக்கங்களை நடத்தினார்.
அவ்வாறு அவரது வாழ்நாளின் பெரும் பகுதியை அவர் இயற்கை வேளாண்மை இயக்கத்தைக் கொண்டு செல்லும் அரும்பணிகளிலும் அதற்கான களப்பணி களிலும் பிரச்சார இயக்கத்திலுமாகச் செலவழித் திட்டார்.
அவ்வாறான பணிகளிடையே ஒருமுறை புதுக் கோட்டைப் பகுதியிலுள்ள ஒரு முன்மாதிரி வேளாண் பண்ணை அமைத்துச் செயல்படுத்திடும் பணியிலிருந்த போது அவரை அவ்விடத்தில் சந்தித்துப் பேசினேன். அந்த சந்தர்ப்பத்தில் அவர் கட்சி நிதியாக ரூ.5000-த்தை என்னிடம் கொடுத்துப் பழைய நினைவுகளையும் தெரிவித்துக்கொண்டார்.
அதுபோல 2013-ஆம் ஆண்டின் துவக்கத்தில் திருக்காட்டுப் பள்ளியில் கொள்ளிடம் காவிரி நதி நீர்ப் பகுதிகளில் நடைபெற்று வரும் மணல் கொள்ளையை எதிர்த்து நடைபெற்ற பொதுக் கூட்டத்தில் நானும் அவரும் கலந்துகொண்டு பேசுவதாக இருந்தது. அந்தக் கூட்டத்திற்கு ஏகப்பட்ட இடையூறுகளை ஏற்படுத்தி அதனை நடத்த விடாமல் மணல் கொள்ளையர்களின் அடியாட்களும் அவற்றோடு சம்பந்தப்பட்டவர்களும் பெருமுயற்சிகளை மேற்கொண்டனர்.
அவற்றையெல்லாம் மீறி இந்தியக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியினரும் அப்பகுதிப் பொது மக்களும் அந்தப் பொதுக் கூட்டத்தை நடத்தினர். அதில் நானும் நம்மாழ் வாரும் கலந்துகொண்டு பேசினோம். மணல் கொள்ளை நடக்கும் இடத்தைச் சென்று பார்த்துவிட்டு வந்தோம்.
3 மீட்டர் ஆழத்துக்குத்தான் மணல் தோண்டப் பட வேண்டுமென்ற வரைமுறைகளையெல்லாம் மீறி பல மீட்டர் ஆழத்துக்குக் குழி தோண்டப்பட்டு மணல் எடுக்கப்பட்டிருந்தது.
இதனைக் கண்டு பொறுக்காமல் நம்மாழ்வார் அந்தக் குழிக்குள்ளே இறங்கிவிட்டார். மணல் சரிந்து குழி மூடிவிடும் அபாயத்தை உணராமல் மிகத் துணிச்சலோடு அவர் அக்குழியில் இறங்கித் தனது எதிர்ப்புணர்வை வெளிப்படுத்தியது எங்களுக்கு எல்லாம் வியப்பாக இருந்தது. பின்னர் அனைவரும் அவரை மெதுவாகக் குழியிலிருந்து மேலே மீட்டு எடுத்தோம்.
இத்தகைய பசுமையான நினைவுகளெல்லாம் அவரது மறைவுச் செய்தியைக் கேட்டவுடன் மனதில் நிழலாடுகிறது.
‘தமிழ் மண்ணே வணக்கம்’ என்ற நூலும் இயற்கை வேளாண்மை பற்றி எழுதிய கட்டுரைகளும் அமரர் நம் மாழ்வாரை நினைவுபடுத்துகின்றன.
அவரது இறுதிச் சடங்குகள் கரூர் மாவட்டத்தில் அவரால் அமைக்கப்பட்ட விவசாயப் பண்ணை நிலத்தில் நடைபெறுகிறது. இந்தியக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியும் அஞ்சலி செலுத்திக் கொள்கிறது.
-நன்றி ஜனசக்தி
- விவரங்கள்
- எழுத்தாளர்: தா.பாண்டியன்
- பிரிவு: ஜனவரி2014
வேளாண் விஞ்ஞானி நம்மாழ்வார் மறைவிற்கு, இரங்கல் தெரிவித்து இந்தியக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் மாநிலச் செயலாளர் தா.பாண்டியன் அறிக்கை வெளியிட்டுள்ளார். அவர் தனது அறிக்கையில் கூறியுள்ளதாவது:
புகழ்மிக்க வேளாண் விஞ்ஞானியும், மக்கள் நலப் போராளியுமான நம்மாழ்வார் அவர்கள் தனது 75வது வயதில் தஞ்சை மாவட்டத்தில் இயற்கை எய்தினார். தனது, வாழ்நாள் முழுவதையும் விவசாயிகளின் நலனுக்காகவே அர்ப்பணித்த அந்த மனிதநேயருக்கு இந்தியக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் தமிழ்நாடு மாநிலக்குழுவின் சார்பில் நமது அஞ்சலியைத்த் தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்.
வேளாண் விஞ்ஞானி நம்மாழ்வார் தஞ்சை மாவட்டம் திருக்காட்டுப் பள்ளிக்கு அருகில் அமைந்த இளங்காடு என்னும் ஊரில் பிறந்தவர். வேளாண் பட்டப் படிப்பை அண்ணாமலைப் பல்கலைக்கழகத்தில் நிறைவு செய்து, அரசுப் பணியில் சேர்ந்து, பின்னர் விருப்ப ஓய்வைப் பெற்றவர். தமிழக இயற்கை உழவர் அமைப்பு, தமிழ்நாடு சுற்றுச்சூழல் இயக்கம் என்ற அமைப்புகளை உருவாக்கித் தமிழகத்தில் விவசாயம் சார்ந்த விழிப்புணர்வை உருவாக்கிக் காட்டியவர். சுயசார்பு வேளாண்மையின் சாத்தியத்தை நிரூபிக்க ‘வானகம்’ என்னும் இடத்தை உருவாக்கி இதில் இயற்கை வேளாண்மை குறித்த பயிற்சியைத் தொடர்ந்து அளித்து வந்தார்.
உலக நாடுகள் பலவற்றிற்குச் சென்றுள்ளார். அங்கு இயற்கை விவசாயம் குறித்த அனுபவங்கள் அனைத்தையும் திரட்டி அதனைத் தமிழகத்தில் செயல்முறைப்படுத்திக் காட்டியுள்ளார். கியூபாவின் இயற்கை விவசாயத்தை, தமிழகம் முழுவதும் பிரச்சாரம் செய்தார். உழவுக்கு உண்டு வரலாறு, தாய் மண்ணே வணக்கம், விதைகளே பேராயுதம் என்பன போன்ற நூல்களை எழுதி விவசாயிகளைச் சிந்திக்க வைத்தார்.
தமிழகத்தின் பெருமையை உலக அளவில் உயர்த்திக் காட்டிய நம்மாழ்வார் அவர்களுக்கு இந்தியக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் சார்பில் ஆழ்ந்த இரங்கலைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்.
இவ்வாறு தா.பாண்டியன் தனது இரங்கல் செய்தியில் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
- விவரங்கள்
- எழுத்தாளர்: இ.சுந்தரமூர்த்தி
- பிரிவு: ஜனவரி2014
தமிழ்க் கல்வி வரலாற்றில் அச்சு நூல்களின் உருவாக்கம் அறிவுத்தேடலில் ஒரு புதிய பரி மாணத்தைத் தந்தது. ஏறத்தாழ கி.பி. 1800 வரைக்கும் ஏடுகளைச் சார்ந்தே தமிழ்க்கல்வி அமைந்திருந்தது. பழந்தமிழறிஞர்கள் ஏடுகளின் வாயிலாகவே தம்புலமையை வளர்த்துக் கொண்டு அடுத்த தலைமுறைக்கு அதனைப் பதிவு செய்தனர்.
படியெடுக்கும் ஆர்வம்
ஒரு நூலினை ஏட்டில் படியெடுப்போர் தம் பெயரைக் குறிப்பது மரபு. சங்க இலக்கியத்தை ஏட்டில் எழுதிப் படியெடுத்த ஒருவர் தன்னைப் பற்றிக் கூறும் போது இவ்வாறு எழுதுவார். ‘சங்கத் தமிழை அனுசரிக்கும் மகாவித்துவான்களுக்குத் தொண்டு செய்யும் நெல்லைநாயகம் எழுத்து’, தமிழ்நாட்டின் தென்பகுதியில் கிடைத்த ஏடு ஒன்றின் இறுதியேட்டில் காணப்படுவது. இது படி யெடுப்பதில் இருந்த ஆர்வத்தையும் ஈடுபாட்டையும் காட்டும். கல்கத்தா தேசிய நூலகத்தில் இவ்வேடு உள்ளது.
ஏடுகளில் இருந்த அரிய தமிழ்ச் செல்வங் களை அறிஞர்கள் அச்சுவடிவில் நூலுருவாக்கம் செய்யாமல் இருந்திருந்தால் எல்லோருக்கும் கல்வி பரவலாகச் சென்று சேர்ந்திருக்காது.
சுவடிகளினின்றும் அவற்றைப் பதிப்பிப்பதற்குப் புலமையும் பொறுமையும் கடின உழைப்பும் இன்றி யமையாதன. முன்னையோர் இப் பண்புநலம் வாய்க்கப்பெற்றவர்களாய் அமைந்து அரிய நூல் களை அடுத்த தலைமுறைக்கு வழங்கி அரிய தொண்டாற்றினர்.
அச்சுச்சூழல்
அச்சுருவாக்கச் சூழலை உருவாக்கித் தந்த பெருமக்களாய் அயல்நாட்டுப் பாதிரிமார்களும் அறிஞர்களும் விளங்குகின்றனர், முதன் முதலில் இந்திய நாட்டில் போர்த்துக்கீசியப் பாதிரிமார்கள் அச்சியந்திரங்களை நிறுவி நூல்களை வெளி யிட்டனர். 1556ஆம் ஆண்டில் கோவாவில் அச்சியந்திரம் நிறுவப் பெற்றது. 1712இல் சீகன் பால்கு அச்சகம் தொடங்கினார். அக்காலத்தில் காகிதம் கிடைப்பது அரிதாக இருந்தமையால் காகித ஆலையை நிறுவினார். காகிதச் சிக்கனத்தை முன்னிட்டுத் தாமே சிறிய அச்சு எழுத்துக்களையும் உருவாக்கினார்.
சீகன்பால்கு
சீகன்பால்கு அவர்களால்தான் முதன்முதலில் தமிழில் அச்சுநூல்கள் தமிழ் மக்களிடையே புழக்கத் திற்கு வந்தன. சீகன்பால்கு பைபிள் நூலைப் போர்த்துக்கீசிய மொழியிலும் தமிழிலும் மொழி பெயர்த்தார். சிறுசிறுநூல்கள் வடிவில் இவை மக்களுக்கு வழங்கப்பெற்றன. சீசன்பால்கு தமிழ் இலக்கணம் ஒன்றினையும் இயற்றியுள்ளமை குறிப் பிடத்தக்கது. இவர் 1716ஆம் ஆண்டில் ஆசிரியப் பயிற்சிப் பள்ளியையும் ஏற்படுத்தினார். சென்னையில் ஐரோப்பியருக்காகவும், தமிழ் மக்களுக்காகவும் இரு பள்ளிகளைத் தொடங்கி நடத்தினார். இத்தகைய பணிகளுக்கு அச்சு நூல்கள் மிகவும் தேவையாய் இருந்தன.
வீரமாமுனிவர்
1700ஆம் ஆண்டில் தமிழ்நாட்டிற்கு வந்த சோசப்பெஸ்கி தமிழ் நூல்கள் பல இயற்றித் தமிழுக்கு வளம் சேர்த்தார். தன்னுடைய பெயரையும் வீரமாமுனிவர் என அழைத்துக் கொண்டார். தமிழ் மொழிக்கு முதன்முதலில் அகராதி ஒன்றையும் தொகுத்தவர் இவர் தாம். தொன்னூல் விளக்கம் இலக்கண நூலையும், தேம்பாவணி என்னும் காப்பியத்தையும் இயற்றினார். இவருடைய கல்வித் தொண்டினைப் பாராட்டி வேலூர் நவாப்பாக விளங்கிய சந்தாசாகிப் நான்கு கிராமங்களையும் இலக்கிய வளர்ச்சிக்கென இவருக்குக் கொடையாக அளித்தமை குறிப்பிடத்தக்கது.
கிறித்துவ அறிவு வளர்ச்சிக் கழகம்
தமிழ்க்கல்வி பரப்பும் பணியில் ‘கிறித்துவ அறிவு வளர்ச்சிக்கழகமும் (Society for promoting Christian knowledge) பெருந்தொண்டாற்றியது. இது 1698இல் தொடங்கப்பெற்றது. சீசன்பால்கு 1719இல் மறைந்தார். அவருக்குப் பின்னர் ச்யூல்ட்ஸ் பாதிரியார் பள்ளிகளை நிறுவிக் கல்வித் தொண் டாற்றினார்.
பேப்ரிசியஸ்
பேப்ரிசியஸ் பாதிரியார் தமிழ் ஜெர்மன் அகராதி தயாரிப்பதற்குப் பெரும் தொண்டு புரிந் தார். இந்த அகராதியைத் தயாரிப்பதற்கு அவருக்குப் பெரும் தொகை செலவாகியது. இவருக்குப் பணம் கொடுத்துதவிய லேவாதேவிக்காரன் வழக்குத் தொடுத்து இவரைச் சிறைக்கு அனுப்பினான். கடன்பட்டும் தமிழ்த்தொண்டாற்றிய பெருந்தகை பேப்ரிஷியஸ் பாதிரியார்.
சீவார்ட்ஸ்
சீவார்ட்ஸ் பாதிரியார் 1750ஆம் ஆண்டில் தமிழகத்திற்கு வந்தார். திருச்சியிலும் தஞ்சையிலும் பள்ளிகள் தொடங்கிக் கல்விப் பணியாற்றினார். 1744ஆம் ஆண்டில் ஜார்ஜ் கோட்டையின் கவர் னரின் சார்பில் ஹைதர் அலியிடம் சீவார்ட்ஸ் பாதிரியார் தூது சென்று வெற்றிகண்டார். ஹைதர் அலி பாதிரியாருக்குப் பெரும் பொன்முடிப்பைப் பரிசாகத் தந்தார். இம்முடிப்பை சீவார்ட்ஸ் பாதிரியார் கவர்னரிடம் தந்தபோது கவர்னர் அத்தொகையை அவருக்கே திருப்பித் தந்தார். சீவார்ட்ஸ் இத்தொகையைக் கொண்டு பள்ளி தொடங்க விரும்பினார். கவர்னர் தஞ்சையில் பள்ளி தொடங்க இடத்தையும் அளித்தார். சீவார்ட்ஸ் தொடங்கிய அப்பள்ளி ‘தஞ்சை ஆங்கில தர்ம பள்ளிக்கூடம்’ (The Tanjore English Charity School) என வழங்கப் பெற்றது. ஏறத்தாழ ஐம்பது ஆண்டுகள் (1749-1798) தமிழகத்தின் கல்வி வளர்ச்சிக்கு சீவார்ட்ஸ் பாதிரியார் தொண்டாற்றினார்.
சீவார்ட்ஸ் பாதிரியாரும் தஞ்சை அரசரின் அரண்மனையில் கிழக்கிந்தியக் கம்பெனி ஆட்சியின் பிரதிநிதியாக இருந்த ஜான் சல்லிவனும் இணைந்து ஆங்கிலக் கல்வியை விரிவாக்கினர். அவர்கள் தோற்றுவித்த பள்ளிகளில் கணிதம், ஆங்கிலம், கிறித்துவமத போதனைகள் என விரிவான பாடத் திட்டங்கள் இருந்தன. இவற்றுடன் தமிழும், அரபி மொழியும் கற்றுத்தரப்பெற்றன.
டாக்டர் ஆண்ட்ரூ பெல் அவர்களின் கல்வி பயிற்றுமுறை அக்காலத்தில் பெரும்புகழ் பெற்று விளங்கியது. தமிழ்க்கல்வி முறை குருவும் சட்டாம் பிள்ளையும் இணைந்து போதிப்பதாக அமைந்தது. இம்முறை பெரிதும் பாராட்டிப் போற்றப்பட்டது. இதனை ஆங்கிலேயர்கள் பெல்முறை (Bell system) என்றும் சென்னை முறை (Madras System) என்றும் சட்டாம் பிள்ளை முறை (Monitorial System) என்றும் புகழ்ந்தனர். இந்தக் கல்விமுறையை ஆண்ட்ரூபெல் இங்கிலாந்திலும் அறிமுகப்படுத்தி வெற்றி பெறச் செய்தார்.
கோட்டைக் கல்லூரி
அயல்நாட்டறிஞரின் வருகைக்குப் பிறகு ஏறத்தாழ ஒரு நூற்றாண்டு காலத்தின் (1700-1800) கல்வி வளர்ச்சிக்குப் பிறகு தமிழ்க்கல்வி வளர்ச்சி ‘கோட்டைக் கல்லூரி’யின் வாயிலாகத் தொடங்கு கிறது எனலாம். பிரான்சிஸ் ஒயிட் எல்லீஸ் அவர் களால் தொடங்கப்பெற்ற கோட்டைக் கல்லூரி மொழிகளைக் கற்பித்தலை முதன்மையாகக் கொண்டு விளங்கியது.
1812ஆம் ஆண்டு எல்லிசு தலைமையில் தொடங்கப்பெற்ற இக்கல்லூரியில் அக்காலத்தில் புகழ்பெற்று விளங்கிய தமிழறிஞர்கள் பணி யாற்றினர். சிதம்பர பண்டாரம், தாண்டவராய முதலியார், முத்துசாமிபிள்ளை, புதுவை நயனப்ப முதலியார், திருவாசகத்தை முதன் முதலில் பதிப் பித்த கொட்டையூர் சிவக்கொழுந்து தேசிகர் முதலானோர் தமிழ்க்கல்விப் பணிகளில் ஈடுபட்டு உழைத்தனர்.
கல்விச்சங்கம்
தமிழ்ச்சுவடிகளைத் தொகுக்கும்பணி, கல்விப் பணி, தமிழ் நூல் வெளியீட்டுப்பணி ஆகியவற்றில் ஈடுபாடு கொண்டு அறிஞர்கள் உழைத்தனர். சென்னைக் கல்விச் சங்கம் வழியாக இலக்கணச் சுருக்கம் (1813) திருச்சிற்றம்பல தேசிகராலும், இலக்கண வினாவிடை (1828) இலக்கணப்பஞ்சகம் (1834) ஆகியன தாண்டவராயமுதலியாராலும் வெளியிடப் பெற்றன. இவை உரைநடை நூல் களாகத் தொடக்கநிலையில் கற்போருக்குத் துணை யாகும் நிலையில் அச்சிடப் பெற்றன. பெரும் பாலும் தமிழ் இலக்கணக் கல்வி வரலாற்றில் உரை நடை நூல்களே தொடக்கத்தில் அச்சுருப் பெற்றன. ஐரோப்பிய ஆங்கில அலுவலர்களுக்கும், தமிழ் மாணவர்களுக்கும் பயன்படும் வண்ணம் இந் நூல்கள் அமைந்தன.
எல்லிஸ், திருக்குறளில் ஒரு பகுதியை ஆங் கிலத்தில் 1811ஆம் ஆண்டில் மொழிபெயர்த்தார். தமிழில் முதன்முதலில் அச்சான இலக்கிய நூல்கள் திருக்குறளும் நாலடியாரும் ஆகும். இருநூறு ஆண்டுகளுக்குமுன் அச்சான இருசெவ்வியல் நூல்கள் திருக்குறளும் நாலடியாரும் ஆகும். இருநூல்களும் இணைந்தே அச்சு நூலாகியது.
திருக்குறள் நாலடியார் முதல் பதிப்புகள்
திருக்குறளின் மூலப்பதிப்புகளுள் தமிழில் மிகத்தொன்மையான பதிப்பாக இன்று நமக்குக் கிடைப்பது கி.பி.1812இல் வெளியான ‘திருக்குறள் மூலபாடம்’ என்னும் தலைப்பில் அமைந்த நூலாகும். ‘இலக்கணவிலக்கியவாராய்ச்சியுடையவர்களாலி கிதப் பிழையற வாராய்ந்து சுத்த பாடமாக்கப் பட்டது’ என்னும் குறிப்புடனும் ‘தொண்டை மண்டலம் சென்னைப் பட்டினத்தில் தஞ்சை நகரம், மலையப்ப பிள்ளை குமாரன் ஞானப் பிரகாசனால் அச்சிற்பதிக்கப்பட்டது. மாசத் தினசரிதை அச்சுக்கூடம் இ.ஆண்டு அளயஉ’ (1812) எனத் தமிழ் எண்ணில் தரப்பட்டுள்ளது) என்னும் குறிப்புடனும் தலைப்புப் பக்கம் திகழ்கின்றது. இந்நூலுடன் நாலடியார் மூலபாடமும், திரு வள்ளுவ மாலை மூலபாடமும் சேர்ந்து வெளி யிடப்பட்டுள்ளது.
மரவெழுத்தால் அச்சடிக்கப்பட்டுள்ள இப் பதிப்பே திருக்குறள் பதிப்பு வரலாற்றில் முதல் நூலாகத் திகழ்கின்றது. தமிழகத்தில் முதன் முதலாக கி.பி.1712இல் தரங்கம்பாடியில் முதல் அச்சுக்கூடம் ஏற்பட்டது. எனவே சரியாக ஒரு நூற்றாண்டிற்குப் பின்னர் இப்பதிப்பு நமக்குக் கிடைத்துள்ளது. இருநூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்னர்த் தோன்றிய இப்பதிப்பில் காணப்படும் சில அரிய குறிப்புகள் மூலபாட ஆய்வியல் பற்றிய சிறந்த கருத்துகள் எனலாம்.
மூலபாட ஆய்வியல்
நெடிய கால இடைவெளிக்குப் பின்னர் ஒரு நூலினைப் பதிப்பிக்கும்போது ஆசிரியரின் உண்மைப் பாடத்தைத் தெளிந்து பதிப்பிப்பது என்பது சிக்கலான செயலாகும். கிடைக்கின்ற பல்வேறு சுவடிகளையும் திரட்டி நுணுகி ஆராய்ந்து மூல பாடத்தைத் துணிதல் வேண்டும். நூலுக்குள்ளேயே கிடைக்கின்ற ஆதாரங்கள் நூலின் நடை, நூலில் கையாளப்படும் சொற்களின் தன்மை, வரலாற்றுக் குறிப்புகள் முதலாயின கொண்டு மூல பாடத்தைத் துணியலாம் என்பர். இரண்டாவதாக நூலுக்கு வெளியில் கிடைக்கின்ற ஆதாரங்கள் நூலாசிரியருடைய பிற படைப்புகள், அவர் காலத்திய பிற படைப்புகளில் காணப்படும் அந்நூலைப் பற்றிய குறிப்புகள், மேற்கோள்கள் முதலாயினவும் மூலத்தைத் துணிதற்குப் பயன் படும்.
அச்சுப் பெறவேண்டிய இன்றியமையாமை
1812இல் தோன்றிய ‘திருக்குறள் மூலபாடம்’ என்னும் இம்முதல் பதிப்பின் பதிப்புரையில் மேற் கண்ட மூலபாட ஆய்வியல் இலக்கணக் கூறு களுள் சில விதந்து கூறப்படுவது பெரிதும் எண்ணத் தக்கதாகும். ‘வரலாறு’ என்னும் தலைப்பில் அந் நூல் தரும் செய்தி வருமாறு:
“கற்றுணர்ந்த தமிழாசிரியர்களருமையினி யற்றிய இலக்கண விலக்கியங்களாகிய அரிய நூல்களெல்லாம் - இந்நாட்டில் அச்சிற் பதிக்கும் பயிற்சியின்றிக் கையினா லெழுதிக் கொண்டு வருவதில்-எழுத்துக்கள் குறைந்தும் - மிகுந்தும் - மாறியும் சொற்கடிரிந்தும் - பொருள் வேறுபட்டும் பாடத்துக்குப் பாடம் ஒவ்வாது பிழைகள் மிகுதியுமுண்டாகின்ற வால் - அவ்வாறு பிழைகளின்றிச் சுத்த பாடமாக நிலைக்கும்படி- அச்சிற் பதித்தலை வழங்குவிப்பதற்குத்தேசித்து - நூலாசிரியர் களுள் தெய்வப்புலமைத் திருவள்ளுவ நாய னாரருளிச் செய்த - அறம் பொருளின்ப மென்னும் முப்பாலையும் நுட்பமாக விளங்க வுணர்த்துந் திருக்குறள் மூலபாடமும் முனிவர் களருளிச் செய்த நீதி நூலாகிய நாலடி மூல பாடமும் இப்போதச் சிற்பதிக்கப்பட்டன.”
இக்குறிப்பினால் ஏறத்தாழ 200 ஆண்டுகட்கு முன் தமிழிலக்கியங்கள் அச்சுப் பெறாதிருந்த நிலை யினால் ஏற்படும் குறைகளையும் மூலபாடங்கள் வேறுபடுவதற்கான காரணங்களையும் அறிந்து கொள்ள முடிகின்றது.
பதிப்பு நெறிகள்
இந்நூலினை அச்சிற்பதிப்பதற்கு முன் அவர்கள் மேற்கொண்ட அடுத்த பகுதி எடுத்துரைக்கும். “இவை அச்சிற்பதிக்கு முன் தென்னாட்டில் பரம் பரை ஆதீனங்களிலும் வித்துவசெனங்களிடத்திலு முள்ள சுத்த பாடங்கள் பலவற்றிற்கு மிணங்கப் பிழையற இலக்கணவிலக்கியவாராய்ச்சியுடையவர் களாலாராய்ந்து சுத்த பாடமாக்கப்பட்டன.” என்னும் குறிப்பு, திருக்குறளின் அனைத்துச் சுவடிகளையும் தொகுத்துப் பார்த்த செய்தியை அறிவிக்கும். சுத்த பாடங்களைத் தீர்மானிப்பதற்குத் தனி ஒருவரின் முயற்சி பெரிதும் பயன் தராது; எனவே அறிஞர் குழு கூடி முடிவெடுத்தமையையும், அவ்வாறு எடுத்த முடிவையும் பல்வேறு அறிஞர்களுக்கு அனுப்பிக் கருத்துரை பெற்றதையும் முதல் பதிப்பின் வரலாறு நமக்குக் காட்டுகின்றது.
“இஃதுண்மை பெற- திருப்பாசூர் பிள்ளை திருநெல்வேலிச் சீமை - அதிகாரி ம. ராம சாமி நாயக்கர், முன்னிலையிலந்தாட்டிலிருந் தழைப்பித்த சுத்த பாடங்களுடனெழுதி வந்த வரலாறு. இந்தப் பொத்தகத்திலெழுதிய தெய்வப் புலமைத் திருவள்ளுவநாயனா ரருளிச் செய்த திருக்குறள் மூலபாடமும் நாலடியார் மூலபாடமும் திருவள்ளுவ மாலையும் - ஆக - மூன்று சுவடியும் வெகு மூல பாடங்கள் உரை பாடங்களாதற்குக் கருவியாக வேண்டும் - இலக்கணவிலக்கியங் களெல்லாம் வைத்துப் பரிசோதித்துப் பாடந் தீர்மானஞ் செய்து ஓரெழுத்து - ஓர்சொல் - நூதனமாகக் கூட்டாமற் குறையாமலனேக மூலபாடங்க ளுரைபாடங்களுக்கிணங்க னினிதாகத் தீர்மானம் பண்ணிய சுத்த பாடம் பார்த்தெழுதிச் சரவை பார்த்த பாடமாகை யாலும் அந்தப் படி தீர்மானம் பண்ணி யெழுதின பாடமென்பது - இவ்விடங்களி லிருக்குந் தமிழாராய்ச்சியுடைய மகாவித்துவ செனங்களாற் பார்க்கும்போது மவர்கள் கருத்திற்றோன்றப்படும் ஆகையாலும் பாடங் களிலென்ன வேனுஞ் சந்தேகப்பட வேண்டு வதின்று- இப்படிக்கு திருநெல்வேலி அம்பல வாண கவிராயர்.”
இவ்வரிய பதிப்புரையினால் மூலபாடத்தை நிர்ணயிப்பதற்கு அவர்கள் எடுத்துக்கொண்ட முயற்சிகளும் நெறிமுறைகளும் புலனாகின்றன. மூல பாடத்தை அறிதற்கு இலக்கியங்களையும் பிற இலக்கணங்களையும் ஆராய்ந்து முடிவெடுத்தனர்; எழுத்தோ சொல்லோ கூட்டாமலும் குறையாமலும் சுத்த பாடத்தைக் கணித்தனர். ‘சரவை பார்த்த பாடம்’ என்றும், மகாவித்துவான்கள் எந்த அளவிலும் சந்தேகப்பட வேண்டுவதின்று என்று உறுதி மொழியும் தந்தனர். இதற்குப் பின்னரும் பதிப்புரையில் பின்வரும் குறிப்புக் காணப்படு கின்றது; ‘இந்தப் பாடங்களை இவ்விடம் வந்திருந்த திருவாவடுதுறை ஆதீன வித்துவான் அம்பலவாணத் தம்பிரான், சீர்காழி வடுகநாத பண்டாரம் இவர்களாலும் மறுபடி கண்ணோட்டத் துடனாராயப்பட்டன. எனவே பல்வேறு அறிஞர் குழாம் கூடி மூலபாடம் தெளிந்த முயற்சி இவற்றால் புலனாகும்.
இங்ஙனம் பல்வேறு அறிஞர்களிடம் அனுப்பியும், ஆய்ந்தும் முடிவுகண்ட இப்பதிப்பின் மூல பாடங்களிலும் பிழைதிருத்தம் கண்ட வரலாறு பெரிதும் குறிப்பிடத் தகுந்ததாகும். இந்நூல் அச்சானதிற்குப் பின்னரும் இந்நூலினைப் பார்த்து ஓலையில் படியெடுத்து எழுதி வைத்துள்ளனர். இங்ஙனம் படியெடுத்தவர்கள் பாட பேதங்களைக் கூர்ந்தாராய்ந்து பிழை திருத்தியுள்ளனர்.
பாடபேத ஆராய்ச்சி ஏடு
கல்கத்தா தேசிய நூலகத்தில் கிடைக்கும் திருக்குறள் ஓலைச் சுவடிமூலம் இவ்வரலாறு தெரிய வருகின்றது. அந்த ஓலைச் சுவடியில் தரும் குறிப்பு வருமாறு:
“இது பொத்தகம் கலியுகாப்தம் 4900க்கு ஆங்கிரச வருடம் தொண்டை மண்டலம் சென்னைப் பட்டினத்தில் தஞ்சை நகரம் மலையப்பிள்ளை குமாரன் ஞானப் பிரகா சனால் அச்சிற்பதிக்கப்பட்டது. மாசம தினச்சரிதையின் அச்சுக்கூடம். ஆண்டு 1812.
திருநெல்வேலி அம்பலவாணகவிராயர் பிழை தீர்த்துச் சென்னைப் பட்டினத்துக்கு அனுப்பி விச்சு அவ்விடத்திலிருந்து திருவாவடுதுறை ஆதீன வித்துவான் அம்பலவாணத் தம்பிரான், சீர்காழி வடுகநாத பண்டாரம் அவர்கள் மறுபடிக் கண்ணோட்டத்துடன் ஆராயப் பட்டு அச்சிற்பதித்த காயிதப் பொத்தகத்தை ஆழ்வார் திருநகரியில், தேவர்பிரான் கவி ராயர், ஆதிநாத பிள்ளை தலத்தேடுகள் வைத்துச் சோதித்து வேறேடு எழுதியிருப்பது. மறுபடி திருநெல்வேலியில் அம்பலவாண கவிராயரிடத்தில் தீர்மானமானது. ஆழ்வார் திருநகரியில் சோதித்தது. 999 தை மீ... நம் முடைய ஏடு சுத்தமாய்த் திருத்தியிருக்கிறது.
என்னும் குறிப்பினால் அச்சேறிய திருக்குறளின் முதல் பதிப்பிலும் மூல பாடங்களைத் திருத்தி மீண்டும் பதிப்பாசிரியருக்கே அனுப்பித் தீர்மானம் செய்த பதிப்பு வரலாறு தெரிய வருகின்றது. பிழையான பாடங்கள் நூலில் புகுந்துவிடக் கூடாது என்னும் உயரிய நோக்கம் இதனால் தெளிவாகும். இவ்வோலைச் சுவடியில் பிழை திருத்தங்கள்பற்றி விரிவான குறிப்புகள் இருப்பது மல்லாமல் அட்டவணைப்படுத்தியும் எழுதியுள்ளனர். இந்த அட்டவணை.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
அதிகாரம் குறள் ஆழ்வார் திருநகரி ஏடு அச்சடி பிழை
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
என்னும் நான்கு தலைப்புகளின்கீழ் அமைக்கப் பட்டுள்ளது. எனவே இச்சுவடி ‘திருக்குறள் பாட பேத ஆராய்ச்சி ஏடு’ எனலாம். அச்சு நூலிலும் வரும் பிழைகளைக் களைகின்ற ‘பாடபேத ஆராய்ச்சி ஏடு’ என இதனைக் குறிக்கலாம்.
முடிவுரை
திருக்குறளுக்குக் கிடைத்த முதல் அச்சுப் பதிப்பு நூலிலேயே பதிப்புநெறிகள் குறித்த பல அரிய விவரங்கள் நமக்குக் கிடைக்கின்றன. முன்னையோர் ஒரு நூலினைப் பதிப்பிக்குமுன் மேற்கொண்ட குழு முயற்சிகள் புலனாகின்றன.
தமிழிலக்கிய அச்சுநூல்கள் வரலாற்றில் திருக்குறளும் நாலடியாரும் முதன்முதலில் அச்சான செவ்வியல் நூல்களாக விளங்குகின்றன.
- விவரங்கள்
- எழுத்தாளர்: சி.மகேந்திரன்
- பிரிவு: ஜனவரி2014
என்னைச் சந்தித்த நண்பர் ஒருவர் அய்யா நல்லகண்ணு, அய்யா நம்மாழ்வார் இருவரும் அண்ணன், தம்பியா? என்று கேட்டார். இந்த கேள்விஎன்னை யோசிக்க வைத்துவிட்டது. அவரிடம் அவ்வாறு ஒரு கேள்வி எழுவதற்கு எது காரணம்? அவர்கள் இருவரின் தோற்றம் தான் காரணம். எளிய தோற்றம். நேர்மையான விவசாயியைப் பார்த்த மனநிறைவை, சந்தித்த ஒரு நிமிடத்தில் இருவருமே தமக்குள் உருவாக்கிவிடுகிறார்கள்.
தோற்றத்தில் மட்டுமல்ல, கொள்கை நிலையிலும் இருவருக்கும் இடையில் நெருக்கத்தையும், ஒற்றுமையையும் பார்க்க முடிகிறது.இதை ஒட்டி இருவருக்கும் இடையில், நேரடி சந்திப்பு, தொடர்பு உண்டா? என்ற கேள்வியும் எழுகிறது. இதன் பின்னணியை அறிந்துகொள்ள, நம்மாழ்வார் ஆரம்ப காலத்தில் பணியாற்றிய கோவில்பட்டி, களக்காடு ஆகிய பகுதிகளின் தொடர்புகளை ஆராய்வது அவசியமாகிறது.
கோவில்பட்டியில், இந்த காலகட்டத்தில் தான், அதாவது 1963ஆம் ஆண்டில் நம்மாழ்வார், புஞ்சைப் பயிர் ஆய்வு மையத்தில் தனது அரசுப் பணியை வேளாண்துறை ஆய்வாளராகத் தொடங்கியிருந்தார். இந்த அரசுத்துறை ஆய்வு, இவருக்குக் கசப்பைத் தந்துவிட்டது. வானம் பார்த்துவிவசாயம் செய்யும் கரிசல் காட்டு மண் அது. பருத்தி, சோளம் கூடுதலாகப் பயிரிடப்படும். பாரம்பரிய விவசாயமுறையை இயற்கைநேசம் மாறாமல் அந்த மக்கள் செய்து வந்தார்கள். கால்நடைகளின் கழிவுகள் இலை, தழைகள் உரத்தால் விவசாயம் அங்கு நடை பெறுகிறது. ராசாயன உரத்தை இதில் பயன்படுத்துதல் பற்றி ஆய்வு நடைபெற வேண்டும். இந்த ஆய்வுக்கான சாத்தியங்கள்மறுக்கப்படுவதை இவரால் பொறுத்துக் கொள்ள இயவில்லை. ஆறு ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர். அந்த நிறுவனத்தைவிட்டு வெளியேறுகிறார்.
அமைதித் தீவு அறக்கட்டளை இவர் பணியைத் துறப்பதற்கு ஒருவிதத்தில் காரணமாக அமைந்து விட்டது, களக்காடு பகுதியில் செயல்பட்டுவந்த இந்த அறக்கட்டளையைத் தொடக்கியவர் பெல்ஜியம் நாட்டைச் சார்ந்த அருள் தந்தை டொமினியன் பியர் அடிகளார் ஆவார். 1958 ஆம்ஆண்டில் தனக்கு கிடைத்த நோபல் பரிசுத் தொகையை ஆதாரமாகக் கொண்டு உலகம் முழுவதும் ஒடுக்கப்பட்ட மக்களுக்கான தன்னம்பிக்கையை உருவாக்கும்
புரட்சிகர சேவையைப் பணியாகத் தொடங்கினார். களக்காடு ஒன்றியத்தில், விவசாயிகளின் வறுமைஅகற்றும் பணியில் இந்த அறக்கட்டளை ஈடுபட்டிருந்தது.
அமைதி அறக்கட்டளைப் பணியில் சேரும் போது, நிரந்தரமான பெரும் தொகையை ஊதியமாகப் பெற்று வரும் நீங்கள், குறைந்த ஊதியத்தில் எங்கள் நிறுவனத்தில் சேருவது பொருத்தமாக இல்லை. பணம் இல்லை என்றால் மூன்று ஆண்டுகளில் கூட நாங்கள் நிறுவனத்தை மூடிவிடுவோம், அதற்குப் பின்னர், நீங்கள் வருமானத்திற்கு என்ன செய்வீர்கள் என்று நம்மாழ் வாரிடம் கேட்கிறார்கள். எனக்கு ஊரில் நிலம் இருக்கிறது. அதை வைத்து என்னால் விவசாய சோதனைகளையும் செய்ய முடியும். வாழ்க்கைத் தேவையையும் பூர்த்தி செய்து கொள்ளமுடியும் என்கிறார். இந்த மண் தந்த துணிவு தான் அய்யா நம்மாழ்வார் என்பதை நாம் உணரவேண்டும். மரணம் வரை இவரிடம் இந்தத் துணிவு தொடர்ந்து சென்று கொண்டேயிருந்தது.
களக்காடு தான், அமைதித் தீவு அறக்கட்டளையின் தலைமையகம்.
அரசாங்கத்திற்கு எதிராகச் சதி செய்தார் என்று குற்றம் சாட்டி தோழர் நல்லகண்ணு அவர்கள் தீவிரமாக தேடப்பட்டதும், ஓராண்டுதலைமறைவு வாழ்க்கையில் கைது செய்யப்பட்டதும் இந்த களக்காடு பகுதியில் தான். நீண்ட சிறை வாழ்க்கைக்குப் பின்னர் விவசாயி களிடம் களப்பணிகளைச் செய்து நிலமற்ற விவசாயி களுக்கு நிலத்தைப் பெற்றுத் தரும் போராட்டத்தில் ஈடுபட்டிருந்தார். இதில்கோயில் மடங்களுக்கு எதிரான போராட்டங்கள் இதில் முதலில் கோயில்பட்டியில் தோழர் ஆர்.நல்லகண்ணு அவர்களுடன் அய்யா நம்மாழ்வாருக்குத் தொடர்பு கிடைக்கிறது, இது களக்காட்டில் விரிந்து வலுப்பெறுகிறது. நல்லகண்ணு அவர்களின் தலைமறைவு வாழ்க்கையிலும் அரசியலிலும் பங்கெடுத்த தோழர்கள் நடராஜன், முத்துமாணிக்கம் ஆகியோருக்கும் நம்மாழ்வாருக்கும் களப்பணியில் ஆழமான உறவு அமைகிறது. இதைத் தவிர அர்ப்பணிப்பு மிக்கப் பேராசிரியர் நா. வானமாமலை புகழ்மிக்க நெல்லை ஆய்வு வட்டம் ஒன்றை இங்குத் தொடர்ந்து நடத்தி வந்தார்.
நெல்லை ஆய்வு வட்டம் தான் நல்லகண்ணு, நம்மாழ்வார் இருவருக்குமிடையே. கொள்கை ரீதியான கருத்துப் பகிர்வு ஏற்படுத்தும் களமாக அமைந்திருந்தது. தமிழகம் முழுவதிலும் உள்ள அறிவுப் புலம் முழுமையாக அன்றை நெல்லை ஆய்வு வட்டத்தோடு தொடர்பு கொண்டு இயங்கியது. பேராசிரியர் ஆ.சிவசுப்ரமணியம் இந்தத் தொடர்பு எத்தகைய வலிமையுடன் வளர்ந்தது என்பதைக் கீழ்க்கண்டவாறு குறிப்பிடுகிறார், “அந்த காலத்தில் அரைகால் சட்டையும், காலில் கேன்வான்ஸ் ஷ§ வும் போட்டிருப்பார். புல்லட் மோட்டார் பைக்கில், அவர் செல்லும் அழகே தனியானது. நெல்லை ஆய்வு வட்டத்தில் அவரது தொடர்பு 15 ஆண்டுகளுக்கு மேல் தொடர்ந்தது. தலைவர் நல்ல கண்ணுடனான தொடர்பு வலிமைபெற்றது என்கிறார்.
மூன்று மாதங்களுக்கு முன்பு, ஈரோடு நகரில் 21ஆம் நூற்றாண்டில் சோசலிசம் என்னும் தலைப்பில், கருத்தரங்கம் ஒன்று ஏற்பாடு செய்திருந்தோம் கம்யூனிஸ்டு கட்சியின் சார்பில். அதில் விவசாயிகள் பிரச்சினை பற்றிப் பேசிய, நம்மாழ்வார், நல்லகண்ணு அவர்களுடன் தனக்குள்ள ஆழ்ந்த தொடர்பைக் குறிப்பிட்டு, விவசாயிகளின் வாழ்க்கைத் துயரத்தைக் கிண்டல் கலந்த கதையை நல்லகண்ணு கூறியதாகக் கூறினார்.
ஓரளவுற்கு நிலமுள்ள விவசாயி தான் என்ற போதிலும், இன்றைய காலத்தின் விவசாயிகள் மீதான சுரண்டல் காரணமாக, அவருக்குக் கட்டியிருக்கும் வேட்டியை தவிர, தோளில் துண்டு கூட இல்லை. கால் நடையாக வழிப்பயணம் செல்கிறார் விவசாயி. எதிர்பாராமல் கோடை மழை பெய்கிறது. ஒதுங்க இடமில்லாத புஞ்சைக்காடு. அருகில் திரும்பிப் பார்க்கிறார். பாழடைந்த கோயில் ஒன்று இருக்கிறது. அந்தக் கோயிலுக்குள் செல்கிறார். நனைந்துவிட்ட, உடலைத் துடைக்க வேட்டியை அவிழ்த்து தலையைத் துவட்டுகிறார். கோவணத்தோடு நிற்கும் தனது நிலையை நினைத்து சிறிது வெட்கம் கொள்கிறார். இது தான், இன்றைய விவசாயியின் நிலை என்று சொல்லிக் கொள்கிறார். அருகில் ஒரு சிலை நிர்வாண கோலத்தில் இருக்கிறது. ‘நாம் அரை நிர்வாணம். சாமி முழு நிர்வாணம்’ அது சமணர்களின் வழிபாட்டுத் தெய்வம். ‘சாமி நம்மை விடப் பெரிய விவசாயி போலத் தெரியுது’ அதனால் தான் இவர் நிர்வாண சிலையாயிட்டார் என்று விவசாயி நினைத்துக் கொண்டதாகக் கதையில் கூறப்படுகிறது.
இயற்கை வளப் பாதுகாப்பில் அண்மைக் காலங்களில் இருவருக்கும் இடையில் போராட்ட ஒற்றுமையிருந்தது. தாமிரபரணி மணல் கொள்ளை போராட்டத்திற்குப் பின்னர் தஞ்சை மாவட்டம் திருக்காட்டுப்பள்ளியில், வெண்ணாற்றில் ஆற்றுமணல் கொள்ளையை எதிர்த்து நல்லகண்ணு, நம்மாழ்வார் ஆகிய இருவரும் இணைந்து போராட்டத்தை நடத்தினார்கள்.
கருத்து ரீதியாகவும், செயல் ரீதியாகவும் தமிழ் மண் சார்ந்த தலைவர்கள் நம்மாழ்வாரும் நல்லகண்ணும் ஆகிய இருவருமாவார் என்பதை இந்த நேரத்தில் ஞாபகப்படுத்திப் பார்க்கத் தோன்றுகிறது.
- விவரங்கள்
- எழுத்தாளர்: நம்மாழ்வார்
- பிரிவு: ஜனவரி2014
வாழ்நாள் முழுவதும் இயற்கையோடு இணைந்த ஒரு விவசாயியாக, விவசாயிகளோடு விவசாயத்துக்காகவே வாழ்ந்து மறைந்திருக்கிறார், இயற்கை வேளாண் விஞ்ஞானி நம்மாழ்வார். பாரம்பரிய விவசாயத்தை நோக்கி ஆயிரக்கணக்கான விவசாயிகளைத் திசை திருப்பியதில் தொடங்கி, தமிழர் உணவிலிருந்து மறைந்தே போன சிறுதானியங்கள் இன்று பேரங்காடி களில் கிடைக்கும் நிலையை உருவாக்கியது வரை தமிழகத்தில் மகத்தான மாற்றங்களை உருவாக்கிய நம்மாழ்வாருடன் சில காலத்துக்கு முன் நடத்திய ஒரு நீண்ட உரையாடலின் தொகுப்பு இது. - சமஸ்
இயற்கை வேளாண்மையை நோக்கி எப்போது திரும்பினீர்கள்? நவீன வேளாண் அறிவியலைப் பயின்ற உங்களை எது அந்த முறையையே வெறுக்கச் செய்தது?
அடிப்படையில விவசாயக் குடும்பத்துல பொறந்தவன் நான். அப்பா எங்க எல்லாரையும் படிக்கவெச்சார்னு சொன்னாலும், வயக்காட்டுக்கும் நாங்க போகணும். அதனால, சின்ன வயசுலேயே ஏர் புடிச்சுட்டோம். முழுக்கக் கிராமத்துச் சூழல்லயேதான் வளர்ந்தோம் கிறதால ஒரு வேளாண் குடும்பத்தோட பிரச்சினை, கிராமங்களோட பலம், பலவீனம் எல்லாம் புரியும். வேளாண் விஞ்ஞானம் படிக்கிற காலத்துல நாம ஏதோ பெரிய வேலை பண்ணப்போறோம்கிற நெனைப்பு இருந்துச்சு. வேலைக்குனு போய் கோவில்பட்டி வேளாண் ஆராய்ச்சி நிலையத்துல, அந்த ‘நவீன விஞ்ஞானக் கூட’த்துல ஒருத்தனா - துணை விஞ்ஞானியா - சேர்ந்ததுக்கு அப்புறம்தான் ஆராய்ச்சிங்குற பேர்ல நடக்குற அயோக்கியத்தனங்கள் தெரியவர ஆரம்பிச்சுச்சு. அதற்கான வேரைத் தேடினப்போ அது டெல்லி வழியா பரவி அமெரிக்காவில போய் முடிஞ்சுச்சு.
பாரம்பரிய அறிவை மக்கள்கிட்டே இருந்து சிதைக் கிறதும் ஏகாதிபத்தியம் சொல்றதை அப்படியே அறிவா ஏத்துக்க வெச்சு வேளாண்மையை உழவர்கள்கிட்டே இருந்து முதலாளிகள் கைக்குக் கொண்டுபோறதும்தான் நவீன வேளாண்மையோட அடிப்படைங்கிறது படிப் படியா புரிஞ்சப்போ நான் படிச்ச படிப்பையும் நவீன வேளாண்மையையும் வெறுக்க ஆரம்பிச்சேன். பின்னால, ‘பச்சைப் புரட்சி’யோட கொடூரமான பாதிப்புகள், வேலையை விட்டதுக்கு அப்புறம் நேரடியா உழவர்கள்கிட்டே இருந்து கிடைச்ச அனுபவங்கள், நான் படிச்ச சில முக்கியமான புஸ்தகங்கள், சந்திச்ச சில நண்பர்கள் எல்லாமுமா சேர்ந்து இயற்கை வேளாண்மையை நோக்கி என்னைத் திருப்புனுச்சு.
பசுமைப் புரட்சியை நிராகரிக்கிறீர்கள். ஆனால், அன்றைய உணவுப் பற்றாக்குறை அதற்கான தேவையை உருவாக்கியிருந்தது அல்லவா? பாரம்பரிய வேளாண் முறையால் அந்தத் தேவையை நிறைவேற்றியிருக்க முடியும் என்று நம்புகிறீர்களா?
தேவையை நான் மறுக்கலை. ஆனா, பல்லாயிர வருஷப் பாரம்பரியம் கொண்ட இந்திய வேளாண்மை முறையால அதைப் பூர்த்திசெஞ்சிருக்க முடியும்னு உறுதியா நம்புறேன். மாறா, நவீன வேளாண் முறையைத் தேர்ந்தெடுத்ததால என்னாச்சு? சாகுபடி நிலங்கள்ல கணிசமான பகுதி அதீதமான பூச்சிக்கொல்லி, ரசாயன உரங்கள் பயன்பாட்டால உவர் நிலமாயிடுச்சு; உணவு நஞ்சாயிடுச்சு; ஒட்டுநெல் ரகச் சாகுபடிக்கு மாறினதால, பல்லாயிரக் கணக்கான பாரம்பரிய நெல் ரகங்கள் அழிஞ்சுபோச்சு; நிலத்தடிநீர் ஆதாரம் அருகிப்போச்சு; உழவன்னா அவன் கடனாளின்னு ஆகிப்போச்சு. நாட்டுல 30 கோடிப் பேர் ஒவ்வொரு நாளும் ஒரு வேளை பட்டினியோட படுக்கப்போறாங்க; நாலுல மூணு புள்ளை ஊட்டச்சத்து இல்லாம ரத்தசோகையால பாதிக்கப்பட்டிருக்கு; அரை மணி நேரத்துக்கு ஒரு உழவன் கடன் தொல்லை தாங்காமத் தற்கொலை செஞ்சுக்குறான். ஆனாலும், நாம உணவுல தன்னிறைவு அடைஞ்சிருக்கோம்னு சொல்லிப் பீத்திக்கிறோம். வெட்கக்கேடு இல்லையா இது?
இந்தியா 1750-க்கும் 1950-க்கும் இடைப்பட்ட காலத்தில் மட்டும், பல்வேறு பஞ்சங்களில் கோடிக்கும் மேற்பட்டவர்களை இழந்திருக்கிறது; அன்றெல்லாம் இயற்கை வேளாண்மையைத்தானே நம் விவசாயிகள் செய்தார்கள்; அதன் போதாமைதானே இந்தப் பஞ்சச் சாவுகள் என்று கேட்கிறார்கள் நவீன விவசாய ஆதரவாளர்கள்...
சரித்திரத்தை முழுசாப் படிச்சா, பதில் கிடைக்கும். வெறும் வறட்சி மட்டும் அன்னைக்கு நம்ம உழவர் களுக்கு எதிரா நிற்கலை. அரசாங்கமும் நின்னுச்சு. வெள்ளைக்காரங்களோட கடுமையான வரி விதிப்பு அவங்களை வாட்டி வதைச்சுது. வங்கத்துப் பஞ்சத் தையே எடுத்துக்குவோம். 1770-கள்ல கவர்னர் ஜெனரலா இருந்த வாரன் ஹேஸ்டிங்ஸோட சட்டம் என்ன சொன்னுச்சு தெரியுமா? விளைச்சலை மூணு பங்கா பிரிச்சு, ஒரு பங்கைக் கிழக்கிந்திய கம்பெனிக்கும் ரெண்டாவது பங்கை ஜமீன்தாருக்கும் கொடுத்துட்டு, எஞ்சின மூணாவது பங்கைத்தான் உழவனுக்குக் கொடுக்கச் சொன்னுச்சு. அவ்வளவு கடுமையான வரிவிதிப்பு. வங்கத்துல பஞ்சம் உச்சத்துல இருக்கும் போதுதான் ஆயிரக்கணக்கான டன் உணவுத் தானியங் களை பிரிட்டனுக்கு அள்ளிக்கிட்டுப்போச்சு ஆங்கிலேய நிர்வாகம். ‘இந்தியாவுல மக்கள் பசியால சாகக் காரணம் பிற்போக்கான இந்திய வேளாண்மைதான்’னு இங்குள்ள பிரபுக்கள் ராணிக்கு எழுதியபோது, ராணி, ஜான் அகஸ்டின் வால்கர்னு ஒரு விஞ்ஞானியை அனுப்பி வெச்சாங்க. ஒரு வருஷம் நாடு முழுக்கச் சுத்திப் பார்த்த வால்கர், ராணிக்கு என்ன அறிக்கை அனுப்பினார் தெரியுமா? ‘இந்திய உழவர்களுக்கு கத்துக்கொடுக்க எதுவுமில்லை; நான்தான் அவங்ககிட்டேயிருந்து கத்துக்கிட்டேன்’னு எழுதினார். பின்னாடி இங்கே வந்த ஆல்பர்ட் ஓவார்டு - இந்திய உழவாண்மை ஆராய்ச்சி மையத்தை உருவாக்கினவர் - இன்னும் ஒருபடி மேலே போய் ‘இந்திய உழவர்கள் எனக்குப் பேராசிரியர்களாக இருந்தார்கள்’னு சொன்னார்.
ஆக, மக்களைக் கொன்னது பஞ்சமோ, பாரம்பரிய இயற்கை வேளாண்மையோ இல்லை; அரசாங்கத்தோட தவறான கொள்கைகள். இன்னைக்கும் எங்கெல்லாம் பசி - பஞ்சச் சாவுகள் நடக்குதோ அதுக்குக் காரணமா அதுதான் இருக்கு.
இன்றைக்கு இருக்கும் சூழலில் - கிராமங்களிலுள்ள ஆள் பற்றாக்குறை, சாகுபடிப் பரப்பு சரிவு போன்ற சிக்கல்களிடையே - ஒட்டுமொத்த விவசாயிகளும் இயற்கை வேளாண்மைக்குத் திரும்புவது சாத்தியம் தானா?
நீங்க சிக்கலா சொல்ற சூழலையே எடுத்துக்குவோம். யார் காரணம்? வயல்ல உழவர்கள் இருந்தா, மளிகைக் கடையில ஆரம்பிச்சு ஆசாரிங்க, கொத்தனாருங்க வரைக்கும் எல்லோருக்கும் வேலை இருக்கும்; கிராமத்துல பணம் புரளும். உழவனே வழியில்லாம நெலத்தை வித்துட்டு, கூலி வேலைக்காக நகரத்தை நோக்கி நடந்தா? நகரத்துல இருக்குற எந்த சம்சாரியையாவது கேட்டுப்பாருங்க, ஊரை விட்டுட்டுச் சந்தோஷமாத்தான் இங்கே இருக்கானான்னு? அரசாங்கத்தோட தப்பான கொள்கைகளும், அது வழிகாட்டுற நவீன வேளாண் முறையும்தானே இதுக்கெல்லாம் காரணம்? அதை சரிசெஞ்சா, பழைய சூழல் திரும்பும்தானே?
நகரங்களில் குடியேறிய மக்களை விவசாயத்தை நோக்கித் திருப்புவது, இயந்திரங்களை ஒதுக்கி விட்டுக் கால்நடைகள் வளர்ப்பது, மேய்ச்சல் நிலங் களை உருவாக்குவது... காலத்தைப் பின்னோக்கி இழுக்க முடியும் என்று நம்புகிறீர்களா?
ஐயா... அழிவைத்தான் பின்னோக்கி இழுக்கச் சொல்றேன். நம்ம மனசுவெச்சா எல்லாமே சாத்தியம்தான். காட்டுல இருக்குற பல்லாயிரம் மரங்களையும் பல லட்சம் உயிரினங்களையும் இயற்கைதானே வளர்க்குது?
எனில், அரசு என்ன மாதிரியான தொழில் கொள்கையை வகுக்க வேண்டும் என்று நினைக்கிறீர்கள்?
காந்தி அன்னைக்குச் சொன்னதுதான். ‘நமக்குத் தேவை, அதிக அளவிலான பொருட்களை உற்பத்தி செய்யிற முறை (மாஸ் ப்ரொடக்ஷன்) இல்லை; அதிகம் பேர் பங்கேற்கிற வகையிலான பொருள் உற்பத்திதான் (ப்ரொடக்ஷன் பை மாஸஸ்)’. அது இயற்கையோடு ஒட்டினதா இருக்கணும். அதுக்கு முதலாளிகளுக்காகவும் ஏகாதிபத்திய நாடுகளோட நிர்ப்பந்தத்துக்காகவும் யோசிக்காம, இந்த நாட்டோட விவசாயிகளை மனசுல வெச்சு திட்டங்களை யோசிக்கணும்.
உலகமயமாக்கலையும் முதலாளித்துவத்தையும் இவ்வளவு தீவிரமாக எதிர்க்கும் நீங்கள், தன்னார்வத் தொண்டு நிறுவனங்களுடன் இணைந்து பணியாற்றுவது ஆச்சரியம் அளிக்கிறது...
கேள்வியோட நோக்கத்தை என்னால முழுமையா விளங்கிக்க முடியலை.
மக்களிடம் எதிர்ப்புணர்வைத் தணித்து, அவர்களுடைய அரசியலை மடைமாற்றும் வேலையில் தொண்டு நிறுவனங்கள்தானே இன்று முன்னணியில் நிற்கின்றன?
நான் அப்படிப் பார்க்கலை. சாதாரண மக்களை அரசியலுக்கு அப்பாற்பட்டு ஒண்ணுசேர்க்குற களமாத்தான் நான் தொண்டு நிறுவனங்களைப் பார்க்குறேன்.
ஏன் அரசியலுக்கு அப்பாற்பட்டு சாதாரண மக்களை ஒருங்கிணைக்க நினைக்கிறீர்கள்? அதிகாரம் முழுக்க அரசியலில் இருக்கும்போது அரசியலுக்கு வெளியே எப்படி மாற்றத்தைக் கொண்டுவர முடியும் என்று நினைக்கிறீர்கள்?
நான் அரசியலுக்கு எதிரானவன் இல்லை. ஆனா, ஒரு அரசியல் இயக்கம்கிறது ஒத்தையடிப் பாதை இல்லை. பலதரப்பட்ட ஆட்களுக்கும் நோக்கங்களுக்கும் இடம்கொடுக்குற இடமாத்தான் ஓர் அரசியல் இயக்கம் இருக்க முடியும். அப்படிப் பல நோக்கங்களோடு இயங்குற இயக்கத்துல, இன்னைக்கு நான் எடுத்துக் கிட்டு இருக்குற நோக்கம் சிதைஞ்சுடும். அதை நான் விரும்பலை. அதனாலதான் அமைப்புகளை விவசாய இயக்கங்களாகவே கட்டுறோம். அப்புறம், இது வெறுமனே கூட்டம் போட்டுட்டுக் கலையுற வேலை இல்லை; நீங்க என்கூடக் கைகோத்துக்கிட்டீங்கன்னா, உங்க வாழ்க்கைப் பாதையையே மாத்திக்கணும். இயற்கை வேளாண்மைங்கிறது வெறும் தொழில்முறை இல்லை; அது ஒரு வாழ்க்கை முறை இல்லையா? நீங்க இயற்கையோட இணைஞ்ச ஒரு வாழ்க்கைக்குத் தயாராகிட்டீங்கன்னா, சின்ன செடிக்கும்கூட நல்லதையே நினைக்கிறவர் ஆயிடுறீங்க இல்லையா; அதுலேயே எல்லா சமூக மாற்றங்களும் ஆரம்பமா யிடும்.
தனிப்பட்ட வாழ்வுக்கு வருவோம். இந்த நீண்ட போராட்டத்தில், நீங்கள் எதிர்கொண்ட பெரிய சவால் எது?
இயற்கை வேளாண்மைன்னா ரசாயன உரங்களுக்குப் பதிலா வெறும் சாணத்தைப் போடுறதுன்னு மக்கள் கிட்டே இருக்குற மலிவான நினைப்பு; பாரம்பரிய வேளாண்மை மேல இருக்குற தாழ்வுமனப்பான்மை; அவநம்பிக்கை.
உங்களுடைய கொஞ்ச நேரப் பேச்சில்கூட, நிறைய மேற்கோள்கள் வெளிப்படுகின்றன. வாசிப்புக்கு எவ்வளவு நேரம் ஒதுக்குவீர்கள்?
நான் படிப்பு மூலமாக் கத்துக்கிட்டது குறைச்சல். வாசிப்புதான் எனக்கு எல்லாத்தையும் கத்துக் கொடுத்துச்சு. வேலை இல்லாத நேரம்னா என்னைப் புத்தகம் இல்லாம பார்க்க முடியாது.
ஒரேயரு புத்தகத்தை மட்டும் உங்களோடு வைத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்றால், எதை வைத்துக்கொள்வீர்கள்?
என் வாழ்க்கையை மாத்தின புஸ்தகம்னா மசானபு ஃபுகோகாவின் ‘ஒற்றை வைக்கோல் புரட்சி ’. ஆனா, ஒரேயரு புஸ்தகம்தான் வைச்சுக்கணும்னு சொன்னீங்கன்னா, மகாத்மா காந்தியோட ‘சத்திய சோதனை’யைத்தான் வெச்சுக்குவேன். ஏன்னா, எல்லாக் காலத்துக்குமான புஸ்தகம் அது.
வெகுவாகப் பாதித்த மூன்று ஆளுமைகள்?
சின்ன வயசுல பெரியார், அப்புறம் நான் நானாகக் காரணமான என்னோட குரு பெர்னார்ட், எப்பவும் மகாத்மா காந்தி.
வாழ்க்கையைத் தொடங்கின சில மாதங்களிலேயே வேலையை விடத் தீர்மானித்ததில் தொடங்கி, வாழ்க்கையின் பெரும் பகுதியைப் பொதுப் பணிகளுக்கும் போராட்டத்துக்குமே அர்ப்பணித்திருக்கிறீர்கள். வீட்டில் இதற்கெல்லாம் ஆதரவு எப்படி?
சித்தார்த்தன் நிறைவான கணவனா வாழ்ந்திருந்தா, புத்தன் கிடைச்சிருக்க மாட்டான்னு சொல்வாங்க. நான் எந்த அளவுக்கு நிறைவா நடந்துகிட்டேன்னு எனக்குத் தெரியலை; ஆனா, என் மனைவி சாவித்ரி என்னை முழுமையாப் புரிஞ்சு நிறைவா நடந்துகிட்டவங்க. வாழ்க்கையைத் தொடங்குன கொஞ்ச நாள்லேயே என் போக்கு அவங்களுக்குப் புலப்பட்டுருச்சு. என்னோட வேலைகளும் பாதிக்காம,
வீடும் பாதிக்காம இருக்க ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து முடிவு எடுத்தோம். வீட்டு நிர்வாகத்தை - அதாவது நெலபுல நிர்வாகத்தையும் சேர்த்துச் சொல்றேன் - அவங்க கையில ஒப்படைச்சுட்டேன். தனிப்பட்ட முறையில எனக்கு இருந்த ஒரே சுமை அதுதான். அதையும் அவங்க சுமந்ததாலதான் என்னால ஓட முடியுது.
ஆனால், வயோதிகத்தையோ உடல்நலனையோ பொருட்படுத்தாமல் ஓடிக்கொண்டேயிருக்கிறீர்கள்...
நமக்குன்னு சில காரியங்களை இயற்கை ஒதுக்கியிருக்கு. சிலர் அதைப் புரிஞ்சுக்குறோம். அதை முடிக்கத்தான் ஓடுறோம். என்னோட கவலை எல்லாம், இவ்வளோ ஓடியும் எனக்கான காரியங்களை இன்னும் முடிக்க முடியலையேன்னுதான். நாம காரியத்தைப் பத்திதான் கவலைப்படணும்; ஓட்டத்தைப் பத்தி இல்லை!
- சமஸ்
நன்றி: தி இந்து
