பச்சை கண்ணில் ஒளிரும் தனிமை

புழங்கா அறையின் தூசி
அடிக்கொருமுறை வரைந்து பார்க்கிறது
திசையெங்கும் நடந்து தேய்ந்த பாதத்தின் வெடிப்பை

அணைத்து வைத்த மின்விசிறி
முடுக்கி விடும் ஆணைக்கான உத்தரவோடு
வெறித்துக் கிடக்க

பச்சை கண்ணில் ஒளிரும் இரவு
யாருமில்லையென்ற நினைப்பை
பொடித்துத் தருகிறது
எதிர்வீட்டு மிக்ஸியின் சத்தத்தோடு

நான் தனிமையில்லை
தனிமையில் நானில்லை எனும் நினைப்பில்
திறந்துகொள்கிற வாசல் வழி
வந்துமர்கிறது

தின்னக் கிடைக்கும் சில சொற்களோடு
ஊர்க் குருவி

- ரேவா