வன்னியில் போர் மிக உக்கிரமாக நடந்து கொண்டிருந்த நாட்கள் அவை. தினமும் சாவு. நூற்றுக்கணக்கானவர்கள் காயம். இரத்தம் பெருக்கெடுத்தோடிய நாட்கள். அவலம் பெரும் நாடகமாடியது. மனிதர்கள் செயற்றுப் போனார்கள். செயலற்றுப் போகும்போது எதுவும் வெறும் சடம் என்ற நிலை உருவாகிறது. அப்படித்தான் மனிதர்கள் அப்போது அங்கே இருந்தார்கள். காற்றில் எற்றுண்டு போகும் சருகுகளாக, ஆற்றில் அள்ளுண்டு போகும் துரும்பாக. அங்கே எவரிடமும் கனவுகளில்லை. எதிர்காலம் பற்றிய எந்த எண்ணங்களுமில்லை. நினைவுகள் மங்கிக் கொண்டிருந்தன. கண்ணீர் நிரம்பி, அந்தப் பாரம் தாங்க முடியாமல்; கால்கள் புதைய மணலில் தள்ளாடி நடக்கும் மனிதர்களே அந்தச் சிறிய, ஒடுங்கிய கடற்கரையில் நிறைந்து கிடந்தார்கள். போரில் கிழிபடும் மனிதர்கள். குருதியொழுக ஒழுக கிழிபடும் மனிதர்களைக் காப்பாற்ற எந்தத் தமிழர்களாலும் முடியவில்லை. யுத்தத்தை நிறுத்தவும் முடியவில்லை. அதாவது வன்னிக்கு வெளியே இருந்த மக்களால். அது புலம் பெயர் தமிழர்களாக இருந்தாலும் சரி, தமிழகத்துத் தமிழர்களாலும் சரி எவராலும் எதையும் செய்ய முடியவில்லை. தமிழ் அரசியலாளர்களாலும் இயலவில்லை. மட்டுமல்ல தமிழ் ஊடகங்கள், அமைப்புகள் எதனாலும் அந்த நெருக்கடியில் ஒரு சிறு இடைவெளியைக் கூட ஏற்படுத்த முடியவில்லை. இது ஏன்?
இவ்வளவுக்கும் வரலாற்றில் எப்போதும் இல்லாத அளவுக்கு தமிழகத்தில் கட்சி பேதங்களின்றி, குழு பேதங்களின்றி, எல்லாத்தரப்பினரும் ஈழத்தமிழர்களுக்காக தெருவிலிறங்கிப் போராடினார்கள். மக்கள் பெரும் எழுச்சியோடு தங்களின் உணர்வை வெளிப்படுத்தினர். சட்டமன்றத்தில் தீர்மானங்கள் நிறைவேற்றப்பட்டன. மத்திய அரசிலும் கவனப்படுத்தப்பட்டது. ஊடகங்கள் எல்லாம் ஈழத்தமிழர்களின் நிலை குறித்த செய்திகளுக்கு முன்னுரிமை அளித்திருந்தன. அதைப்போல புலத்திலும் பெரும் போராட்டங்கள் நடந்தன. சனங்கள் கொட்டும் பனியில், கடுங்குளிரில் எல்லாம் நின்று போராடினார்கள். வன்னிப் போரை நிறுத்துவதற்காக, அங்கே சிக்கியிருந்த மக்களைக் காப்பாற்றுவதற்காக என்னவெல்லாம் செய்ய முடியுமோ அதையெல்லாம் செய்தார்கள். உண்ணாவிரதங்கள், தீக்குளிப்புகள் என்றுகூட பெரும் முயற்சிகள் நடந்தன. வல்லரசு நாடுகளிடம் சில தமிழ்ப் பிரமுகர்கள் தொடர்பு கொண்டு ஏதொவெல்லாம் பேசிப்பார்த்தார்கள். தொலைபேசிகள் இரவு பகலாக வேலை செய்து கொண்டேயிருந்தன. ஆயிரம் வரையான இணையங்கள் பல செய்திகளையும் கோரிக்கைகளையும் வெளிப்படுத்தியபடியிருந்தன. ஆனால், வன்னியில் போரில் சிக்கிக் கிழிபட்டுக் கொண்டிருந்த மக்களை யாராலும் பாதுகாக்க முடியவில்லை. போரையும் நிறுத்த முடியவில்லை. இது ஏன்?
அப்போது நாங்கள் வன்னியிலிருந்தோம். எங்களுக்குத் தெரிந்திருந்தது, எவராலும் போரை நிறுத்த முடியாது என்று. அந்தப் போரின் பின்னாலிருந்த தரப்புகளின் அரசியல் நோக்கங்கள் அந்தளவுக்குப் பலமாக இருந்தன. மட்டுமல்ல, தமிழ் மக்களும் ஊடகங்களும் என்னதான் போராட்டங்களை நடத்தினாலும் அவற்றினால் எந்த விளைவுகளையும் ஏற்படுத்த முடியாது என்பதும் எங்களுக்குத் தெரிந்திருந்தது. காரணம், தமிழர்களின் போராட்ட முறைமையும் ஊடகங்களும் அவற்றின் அணுகுமுறைகளும் மிகப் பலவீனமாக – ஒற்றைப்படைத்தன்மையானவையாக இருந்தன. குறிப்பாக அவற்றில் எப்போதும் பன்மைத்தன்மை, ஜனநாயகம், பக்கஞ்சாராமை என்பவை இருக்கவில்லை. அதாவது அந்த நடவடிக்கைகள் எல்லாவற்றிலும் எப்போதும் ‘ஒரு பக்கம்’ தானிருந்தது.
‘ஒரு பக்கம்’ மட்டும் என்பது பக்கச் சார்புடையது. இன்னொரு பக்கத்தை மறைப்பது. அப்படிப் பக்கச் சார்புடையது என்பதை யாரும் அதிகம் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. இன்னொரு பக்கம் மறைக்கப்படுவதை யாரும் விரும்புவதில்லை. அதுவும் மேற்குலகம் தனக்கு உவப்பில்லாத ‘ஒரு பக்கத்’தை என்றுமே விரும்புவதில்லை. இந்த ‘ஒரு பக்கம்’ என்பது மற்றவரை – பிறரை – எதிர்த்தரப்பை எப்போதும் குறை சொல்வதிலும் குற்றஞ்சாட்டுவதிலுமே குறியாக இருக்கும். அப்படித்தான் அது இருந்ததும்கூட. போராட்டத்தை நடத்தியவர்களோ மேற்குலகத்திடமே தங்களின் கோரிக்கைகளை முன்வைத்தனர். அவர்களிடமே நியாயத்தைக் கேட்டனர். எனவே, மக்கள் சந்திக்கும் பிரச்சினைகளை நியாயமான முறையில் வெளிப்படுத்தக் கூடிய ஒரு பொது அமைப்பையோ ஒரு சூழலையோ உருவாக்க வேண்டும் என்று வன்னியில் நாங்கள் பொதுவாகப் பலரிடமும் சொன்னோம். அதாவது வெளிச்சமூகம் நம்பிக்கை வைக்கக்கூடிய ‘மக்கள் அமைப்பொன்று’ மூன்றாந்தரப்பாக இருக்க வேண்டும் எனக் கூறினோம். (இங்கே ‘நாங்கள்’ என்பது அங்கே இருந்து போரில் பாதிக்கப்பட்டுக் கொண்டிருந்த, யதார்த்த நிலைமைகளைக் கணக்கிலெடுத்துக் கொண்ட, உண்மையில் போரைத் தணிக்க வேண்டும் என்று விரும்பிய ஒரு அணியினர். அவ்வளவு பேரும் பொதுமக்களே).
ஆனால், அந்தக் குரல், அந்தக் கோரிக்கை கவனிக்கப்படவில்லை. அல்லது செயல் முனைப்படையவில்லை. தவறுகளை ஒப்புக் கொள்ளுதல், உண்மைகளை வெளிப்படுத்துதல், களத்தில் என்ன நிலைமை என்பதை விருப்பு வெறுப்புகளுக்கப்பால் வெளிப்படுத்துதல் அல்லது பகிரங்கப்படுத்துதல் அவசியம் என்பதே எங்கள் நிலைப்பாடு. அப்படி எதுவும் நடக்கவில்லை என்றால், எந்தப் பெரிய அர்ப்பணிப்பான போராட்டத்தினாலும் எதையும் சாதிக்க முடியாது என்று வலியுறுத்தினோம். எப்படி வலியுறுத்தியபோதும் அந்தக் கோரிக்கை, அந்தக் குரல் செயல்வடிவம் பெற அனுமதிக்கப்படவில்லை. இறுதியில் நடந்தது முழுத்தோல்வி முழு அழிவுதான்.
இங்கேதான் நாம் ஒன்றைக் கவனிக்க வேண்டும். இவ்வளவு பெருங்காரியங்களை எல்லாம் செய்து விட்டும் எதுவும் கிடைக்காமல் இன்று தோற்றுப்போய், பின்னடைந்து நொந்து போயிருக்கிறோம் என்றால் அதற்கு என்ன காரணம்? இப்போதாவது இதற்கான காரணங்களை நாம் காணத்தவறினால், எதிர்காலமும் எங்களுக்கு தோல்வி நிரம்பியதாகவும் சோதனைகளுக்குட்பட்டதாகவும்தானிருக்கும். எனவே நாம் எல்லாவற்றையும் மீளாய்வுக்குட்படுத்த வேண்டியுள்ளது. ஏனென்றால், அப்போதுதான் நிகழ்காலத்தையும் எதிர்காலத்தையும் சரியான முறையில் ஒழுங்குபடுத்த முடியும். சிதைவுகளிலிருந்து மீண்டெழக் கூடியதாக இருக்கும். அறுபது ஆண்டுகளாகப் போராடிவிட்டு, பல ஆயிரம் உயிர்களைப் பலிகொடுத்துவிட்டு, பல தலைமுறைகளின் வாழ்வை இழந்து விட்டு, சொத்துக்கை, வாழ்க்கையை இழந்த பின், இன்னும் பின்னடைவுகளிலும் தோல்விகளிலும் வாழமுடியாது. ஆகவே பிரச்சினைகளின் மையத்திலிருந்தவர்களின் அபிப்பிராயங்கள், அனுபவங்கள் கவனப்படுத்தப்பட வேணும். பாதிக்கப்பட்டவர்கள், அந்தப் பாதிப்புகளிலிருந்து மீண்டெழுவதற்காக இன்னும் கஷ்டப்பட்டுக் கொண்டிருப்பவர்களின் நிலைகளையும் கவனத்திலெடுத்து எதையும் சிந்திப்பது அவசியம்.
ஈழத்தமிழர்களின் தோல்விகளுக்கும் பின்னடைவுகளுக்கும் காரணங்கள் பலவுண்டு. அதில் முதன்மையானது ஜனநாயகமின்மையாகும். ஜனநாயக துஸ்பிரயோகம் இன்னொன்று. இந்தக் குறைபாட்டைப் பற்றி ஏற்கனவே பலரும் எழுதியும் விவாதித்தும் விட்டனர். ஆனால், அவ்வாறு இந்தக் குறைபாட்டைச் சுட்டிக் காட்டியோர் புறக்கணிக்கப்பட்டு அவமானப்படுத்தப்பட்டனரே தவிர, இதைக் கவனத்திலெடுத்து நிலைமைகளைச் சீர்செய்யவில்லை. இதனால், வன்னியில் நடந்த பல விசயங்களைப் பற்றி வெளியே வந்த செய்திகளை எல்லாம் வெளியுலகம் நிராகரித்தது. (மறுபக்கத்தில் இப்போதும் வன்னி மக்கள் சொல்லும்பல செய்திகளை தமிழர்களில் பெரும்பான்மையானோரும் நிராகரிக்கின்றனர். தமிழ்ப் பத்திரிகைகள் சில வன்னியில் நடந்த ‘உயிர்வலிக்கும் கணங்களை’ப் பற்றி ‘ஒரு பக்கச் செய்தி’களையே வெளியிட்டு தமது ‘தேசியக் கடமையை?’ செய்துவருகின்றன). இதுதான் மிகவும் கவலைக்குரிய சங்கதி.
வெளியுலகத்தின் கணிப்பின்படி அந்தச் செய்திகள் புலிகளின் செய்திகள். அல்லது புலிகளுக்குச் சார்பான செய்திகள் என்பதாகும். ‘புலிகளின் பகுதியில் புலிகள் சம்மந்தமில்லாமல் எதுவுமே இல்லை’ என்ற அனுபவம் இத்தகைய ஒரு நிலைப்பாட்டை வெளியுலகம் எடுப்பதற்குக் காரணமாகியது. அத்துடன் ஜனநாயக நடவடிக்கைகளில் புலிகளின் நிலைப்பாடும் அணுகுமுறையும் பாதகமானது என்பதும் வெளியுலகம் அறிந்த விசயங்கள். இதை ஈடு செய்திருக்க வேண்டியது ஊடகங்களும் புலம்பெயர் சமூகமுமே. ஆனால் அவை அதைச் செய்யவில்லை. அதனால் வன்னி அவலத்தைத் தடுப்பதற்காக எடுக்கப்பட்ட அத்தனை முயற்சிகளும் நடத்தப்பட்ட அவ்வளவு போராட்டங்களும் பயனற்றுப் போயின. அவ்வளவு செய்திகளும் இணையத்தகவல்களும் ஒரு பக்கச் சார்புடையவை, நம்பத்தன்மையற்றவை என்று இலகுவில் புறக்கணிக்கப்பட்டன. இத்தனை பெரிய முயற்சிகளைச் செய்தும் அந்தப் பெரிய அழிவிலிருந்து மக்களைக் காப்பாற்ற முடியவில்லை என்றால், அதற்கான காரணங்கள் என்ன என்று நாம் சிந்திக்க வேண்டாமா?
ஆனால், இதற்குப்பின்னரும் தமிழ்த்தரப்பின் போக்கில் எந்த மாற்றங்களையும் காணவில்லை. குறிப்பாக பல இணையத்தளங்கள் மற்றும் ஊடகங்களிலும் தமிழ்த் தேசிய அரசியலிலும் இந்த ஜனநாயகமின்மையும் ஜனநாயக துஷ்பிரயோகமும் இன்னும் கோலோச்சுகின்றது. ‘புலிகளிடம் கையில் துவக்கிருந்தது. இவர்களிடம் அது வாயிலும் பேனாவிலும் இருக்கிறது. பொதுவாக இன்னும் ஆயுதக் கலாசாரத்தை விட்டு தமிழ்ச் சமூகம் விலகவில்லை. அதன் மனதில் அது அத்தனை துப்பாக்கிகளையும் காவிக்கொண்டே திரிகிறது. எனவேதான் அது ஜனநாயகத்துக்கு தயாராகவில்லை’ என்று ஒரு நண்பர் சொல்வது மிகச் சரியானதே. இதைச் சொல்பவர் கூட்டமைப்பின் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் ஒருவர் என்பது இன்னும் உன்னிப்பாகக் கவனிக்க வேண்டியதாகும்.
ஜனநாயகத்துக்குத் தயாராகாதவரையில் எந்தக் கதவுகளையும் நாம் திறப்பதற்குத் தயாராகவில்லை என்றே அர்த்தமாகும். அத்துடன் சகிப்புத்தன்மைக்கும் விட்டுக்கொடுப்புக்கும் ஏற்றுக் கொள்ளல்களுக்கும் ஆயத்தமில்லை. மாற்றுக் கருத்துகள், அபிப்பிராயங்கள், மாற்றுச் செயற்பாடுகள் என எதற்கும் இடமில்லை என்றுமாகும். இது உலகத்தின் பொதுப் போக்கிலிருந்து எம்மைத் தனிமைப்படுத்தி விடும். அத்துடன் வெளியுலகத்திலிருந்தும் அக நிலையிலும் நம் சமூகத்தையும் சுருக்கி விடும். இதுதான் இப்போது நடந்து கொண்டிருக்கிறது.
அதாவது ஜனநாயகத்தை மறுப்பது, அதைத் துஷ்பிரயோகம் செய்வது என்ற நிலை வளர்ந்து கொண்டே போகிறது. இதை இந்தமுறை ஜனாதிபதித் தேர்தலின்போதும் வன்னி நிலவரங்களைப் பற்றி மே 17க்குப்பின்னர் வரும் பலவிதமான செய்திகள், தகவல்களை தமிழ்த் தரப்பு அணுகுவதிலும் அவதானிக்கலாம். மற்றையவர்களின் கருத்துகளுக்கு மதிப்பளிப்பதில்லை, இடமளிப்பதில்லை என்பதிலேயே ஜனநாயகமின்மையை வளர்த்தெடுக்கும் நிகழ்ச்சிகள் வளரத் தொடங்குகின்றன. ஒரு தரப்புச் செய்திகள் - கருத்துகள் - நிலைப்பாடுகளுக்கு மட்டும் அதிக முக்கியத்துவம் கொடுத்தல், அந்தத் தரப்பை நியாயப்படுத்துதல், தருக்கங்களற்ற விளக்கங்கள், ஊகநிலைத் தகவல்களை வழங்குதல், தனிப்பட்ட விருப்பங்களைப் பொது அபிப்பிராயமாக்குதல் போன்றவை ஒருபக்கத்தை மட்டும் மக்களுக்குக் காட்டும் முயற்சியாகும். இதன் மூலம் மக்கள் ஏனைய பக்கங்களைப்பற்றி அறிய முடியாத நிலைக்குள்ளாக்கப்படுகின்றனர். இது அவர்களுடைய அரசியல் அறிவையும் பொதுப்புத்தியையும் பாதிக்கிறது. உலக அனுபவங்கள், சர்வதேச விவகாரங்களைப் பற்றி அறியவோ, அவற்றைப் பகுத்தாராயவோ முடியாத நிலைக்கு மக்கள் தள்ளப்படுகின்றனர். இதனால், எளிதில் அவர்கள் பிறரால் ஏமாற்றப்படவும் அவர்களுடைய உழைப்பும் நம்பிக்கையும் வீணடிக்கப்படவும் ஏதுவாகிறது. குறிப்பாக ஜனநாயகம் பராமரிக்கப்படவில்லை என்றால், அங்கே மக்கள் மந்தைகளாக்கப்படுகின்றனர். மந்தைகளை இலகுவாக விரும்பிய பக்கம் சாய்த்து விடலாம். அப்படித் தாம் விரும்பிய பக்கம் சாய்த்துக் கொள்வதற்காகவே இப்படி மந்தைத்தனத்தைப் பராமரிக்கின்றனர் இந்தத் ‘தமிழ்த் தேசியர்கள்’.
என்னதான் வேசமிட்டாலும் அடிமனதில் இருக்கும் சரக்கு எப்படியோ வெளியே தெரிந்து விடும் என்பார்கள். அதுமாதிரி, தமிழ்ச் சூழலின் ‘ஜனநாயக வேசங்கள்’ சிரிப்புக்கிடமாக உள்ளன. துலாம்பரமான ஜனநாயக மறுப்பை அவை தாராளமாகச் செய்கின்றன. இந்த ஜனநாயக மறுப்பு ஒற்றைப்படைத்தன்மையான ஒரு கருத்துலகத்தை மீண்டும் மிக வேகமாக வளர்க்கின்றன. இது மீண்டும் ஒரு அபாயப்பிரந்தியத்தை உருவாக்கப் போகிறது. ஏற்கவே இந்தப் போக்குகளால் பாதிக்கப்பட்டது போதாதென்று இன்னும் அதே தவறான வழியையே இவை பின்பற்றுவது எவ்வளவு கொடுமையானது, எவ்வளவு முட்டாள்தனமானது? இந்த மன வன்மத்தை என்னவென்று சொல்வது? ஏதற்காக இப்படிப் பிடிவாத குணத்துடன் இந்த அரசியலாளர்களும் ஊடகர்களும் நடந்து கொள்கிறார்கள்?
இப்போது தமிழர்கள் அடைந்து கொண்டிருக்கும் பின்னடைவையும் தோல்வியையும் ஒப்பிடும்போது, ஏற்கனவே அடைந்த பின்னடைவுகளும் தோல்வியும் உண்மையில் பெரிதல்ல. ஆனால், இதுவரையில் தமிழர்கள் அடைந்திருக்கும் தோல்வியையும் பின்னடைவையும் பிறர் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளமாட்டார்கள். ஒரு சிறிய இனம் தன் வல்லமைக்கு ஏற்றவரையில், தனக்குத் தெரிந்த வழிமுறைகளில் சரியோ பிழையோ போராடியிருக்கிறது. அதில் தோல்விகள், பின்னடைவுகள் ஏற்பட்டுள்ளன. ஆனால், அந்தத் தோல்விகளிலிருந்தும் பின்னடைவுகளிலிருந்தும் அது எதைக் கற்றுக் கொண்டது, அந்தப் பாடங்களிலிருந்து அது தனது போராட்டப்பாதையை எப்படி மாற்றி வடிவமைத்துள்ளது என்றே எல்லோரும் பார்ப்பார்கள். அதுவே மற்றவர்களின் அங்கீகாரத்துக்கும் ஆதரவுக்கும் வழிதரும்.
ஆனால், ஏற்பட்ட பின்னடைவுகளிலிருந்தும் தவறுகள், தோல்விகளிலிருந்தும் தமிழ்த்தரப்பு அரசியலாளர்களும் ஊடகர்களும் எந்த வழிமுறைகளையும் மாற்றிக் கொள்ளவில்லை. குறிப்பாக ஜனநாயகச் சூழலை எப்படி புத்தாக்கமாக வளர்த்தெடுக்க வேண்டும், அதன் மூலம் திறந்த உரையாடல்களின் வழியே பல கருத்தியர்களையும் ஒருங்கிணைத்து முன்னே செல்வதற்கான உபாயங்களை வகுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என இவர்கள் சிந்திப்பதாக இல்லை. ஒரு முன்வைப்பை, ஒரு கருத்தை நிராகரிப்பது, அந்தத் தரப்பை மறுப்பது, அதற்கெதிராக வசைபாடுவது, பழிசுமத்திப் புறக்கணிப்பது என்ற வகையிலேயே அனைத்துக் காரியங்களும் நடக்கின்றன. எனவே, முன்னரே குறிப்பிட்டிருப்பதைப்போல, தமிழ்மக்களைச் சுற்றி ஒரு அபாயப்பிராந்தியம் மீண்டும் உருவாக்கப்படுகிறது, இந்தத் தமிழ்த் தேசியர்களால்.
இந்த அபாயப்பிராந்தியம் இரண்டு வகையில் அமையும். ஒன்று, மீண்டும் நாட்டில் ஒரு ஜனநாயக மறுப்புச் சூழல் உருவாக இது வழியேற்படுத்தும். அடுத்தது மறுபடியும் தமிழர்கள் அரசியல் அநாதைகளாக, அகதிகளாக, தோற்றுப் போனவர்களாக ஆகப்போகிறார்கள்.
எனவே கிடைத்திருக்கின்ற சூழலை உரிய முறையில் பயன்படுத்தி வெற்றியடைவதற்கான வழிகளைக் காணவேண்டும். மீண்டும் மீண்டும் சிங்கள இனவாதம் வெற்றி பெற தமிழர்கள் உதவக்கூடாது. சர்வதேச வலைப் பொறியமைப்பில் குருட்டுத்தனமாக தமிழர்கள் விழுந்து கொண்டிருக்கவும் முடியாது. இதில் புலம் பெயர்ந்தோரின் பங்களிப்பு அதிகமாக இருப்பது அவசியம். அவர்கள் செழிப்பான ஜனநாயகச் சூழலில் வாழ்ந்து அனுபவம் பெற்றவர்கள். ஒரு ஜனநாயகச் சூழலின் அவசியம் ஏன் என்று தெரியும் அவர்களுக்கு. ஜனநாயகத்தின் சிறப்புகளால் என்ன பலன்களை அடையலாம், எப்படி ஒரு ஜனநாயகச் சூழல் இருக்கவேண்டும், அதை எப்படி உருவாக்குவது, அதை எப்படிப் பராமரிப்பது என்றெல்லாம் தெரிந்தவர்கள் அவர்கள். இலங்கையில் தமிழர்களுக்கு ஜனநாயகத்தை அறிமுகப்படுத்த வேண்டும். அவர்களை அந்த ஜனநாயகச் சூழலுக்குப் பழக்கப்படுத்த வேண்டும். இதுவொரு கடினமான பணிதான். ஆனாலும் இதையெல்லாம் இப்போதே அவசியமாக நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும். இல்லையெனில் கிடைத்திருக்கும் ஜனநாயகம் துஷ்பிரயோகமே செய்யப்படும். ஜனநாயக துஷ்பிரயோகம் என்பது எல்லாவற்றையும் எதிர் நிலைக்கே கொண்டு செல்லும்.
- கிருஷ்ணமூர்த்தி அரவிந்தன்
திரு அரவிந்தன் அவர்களே உங்கள் கருத்துக்களை நான் ஏற்றுக் கொள்கிறேன். தொடர்ந்து எழுதுங்கள்.
You are hiding many things. Can you tell me the difference between the Black Tiger selfexploding among a crowd and an aerial bombardment among civilians. Aerial bombardment preceeded Karumpuli attacks. Karum Puli attacks came very late, in 1987 but I was running away from aerial bombardment, throwing my cycle away, long ago. I am sixty now. Sri Lanka police with their ministers set fire to Jaffna public library in 1981 May 31. No body knew Pirabhakaran then, even though LTTE wanted us to believe every thing started with him. Tamil Aarachi Manaadu took place January 1974. Eleven people were killed in that by the rash behaviour of the ASP, Chandrasekara. I was just 25years at that time and nobody knew Pirabhakaran at that time. There were no Karumpuli attacks in those days. Were there Karumpuli in 1956 to kill Tamils in mass scale. Were there Karumpuli to burn alive the Tamils who took refuge in the Sugar cane farms in 1955 or 1956. Were there any Karum puli in 1962 to set upon the non violent protesters. Sinhalese behaved barbarically to create a situation for others to counter it. In 1977, army killed Inpam and Selavam and threw their corpse on Pannai causeway to create panic. Were there any KarumPuligal at that time? Even the airforce collected human excreta in Colombo to drop over us, in Jaffna, long before the first Karum Puli attack. This was the level to which Sri Lanka security forces decended to make others to consider retaliation.
I agree that Pirabhakaran was excessive and ruthless. However, it is utter nonsense to justify the government actions. Sinhala polity did the same thing to the earlier very democratic leaders. Sole leadership of LTTE is inadmissible but that does not mean Sinhala leadership ever negotiated with Tamil leadership in good faith. Artilerry shells are worse than Karum Puligal and started flying from Palali Camp long before Miller in 1987.
One LTTE fellow who participated in the Anuradhapura Masscare was chased away by his father but no one said anything about KUMIDINI Massacre of 60 innocent boat passengers between Nainativu and Neduntheevu. Sinhalese approved it.
I have been critical of Pirabhakaran after 1986. However that does not mean the approval security forces. Security forces encircled more than 100000 Tamils in Vanni and they knew that Majority were civilians. Still they continued to bombard, to the tragic end of 50000 Tamils. We were dealing with babaric state apparatus and that resulted in this mess. If you would say that LTTE did not have any viable mechanism to deal with dissent, it is O.K. However it is incorrect to say that LTTE commenced the babaric attacks. LTTE was very disciplined initially but when Thamby became Thalivar, things changed. Late Anton Balasingham misguided to have his expensive lifestyle. Diaspora free paper vendors made mockery of Tamil struggle. You speak about the closer of Mavilaru sluice gate but you failed to say anything about refusing to allow essential items beyond Vavuniya. Usually government allow, not free, food items for 25% of the Tamils. There were more than 450000 Tamils were living in Vanni and the Government was telling that there were only 70000 in Vanny. It is on record from the mouths of President, Prime Minister and cabinet. They must have sent food items for only 20000. One was able to count the bones of the people who came to the refugee camp. Usually Vanny folks were well built as they were farmers. They were worse than those in Somali camps. LTTE was the by product of state terrorism. We could not reason out with state terrorism and that resulted in this.
K.Easwaran
எனது பின்னூட்டத்துக் கு நீங்கள் வழங்கிய பதிலுக்கு நன்றி!முதலில் நான் எந்தவொரு சந்தர்ப்பத்திலு ம் நான் இலங்கை இராணுவத்துக்கு வக்காலத்து வாங்கவில்லை என்பதை நினைவுபடுத்துகி றேன். தமிழர்கள் மீது இலங்கை இராணுவம் புரிந்த அநியாயங்களை நான் நன்கு அறிவேன். அவற்றை எக்காலத்திலும் நாம் மறந்துவிடமுடியாது.
நிற்க! நான் சொல்லவந்தது "எருமைகளைத் திருத்தப் போய் நாங்கள் கழுதைகளானதை" ப்பற்றித்தான்.
" மோட்டுச் சிங்களவன் மோட்டுச் சிங்களவன்" என்று இறுதியில் முட்டாள்களாய் ஆனது நாங்கள்தானே!நாம ் எப்படி முட்டாள்களாய் ஆனோம் என்பது பற்றி நாம் மீள்பரிசீலனை செய்து பார்ப்பது தப்பா? இவ்விடத்தில் திரு.பிரபாகரன் அவர்களது கூற்று ஒன்றை நான் கோடிகாட்ட விரும்புகிறேன். 2006.08.11 அன்று முகமாலையில் தாம் தொடக்கிய சண்டை ஏன் தோல்வியில் முடிந்தது என்பது பற்றி புலிகளின் முக்கிய தளபதிகள் கூடி ஆராய்து கொண்டிருந்தனர். கூட்டத்திற்கு தலைமைதாங்கியவர் திரு.பிரபாகரன். ஒவ்வொருவரும் ஆளுக்காள் ஒவ்வொரு குறைகளைக் கூறிக்கொண்டிருந ்தனர். பிரபாகரன் எல்லாவற்றையும் அமைதியாகக் கேட்டுக்கொண்டிர ுந்தார். அப்போது ஒரு போராளி எழுந்து சொன்னான். "அண்ணை நாங்கள் என்ன செய்யிறது? நாங்கள் சுடச்சுட அவன் வந்துகொண்டே இருக்கிறான்" என்று. அப்போது பிரபாகரன் சொன்னார். " நீ சுடச்சுட அவன் வந்துகொண்டு இருக்கிறான் என்றால் நீ ஒழுங்காகச் சுடவில்லை என்று அர்த்தம்நீ ஒழுங்காகச் சுட்டிருந்தால் முதலாவது ரவுண்சிலேயே அவன் செத்திருப்பான்" என்று.உண்மைதானே!
அதேபோன்றுதான் எல்லாம். விடுதலைப் போராட்டம் ஒழுங்கான பாதையில் சென்றிருந்தால் இவ்வேளை வெற்றி கிடைத்திருக்கும ல்லவா? ஏன் கிடைக்கவில்லை? விடுதலைக்காக உழைத்த மக்கள் எதற்காக முகாம்களில் வாடவேண்டும்? பிரபாகரனைத் தோற்றுவித்தது சிங்களப் பேரினவாதம் என்றால் கருணாவைத் தோற்றுவித்தது பிரபாகர பயங்கரவாதம் என்று ஒப்புக்கொள்ளுவத ில் என்ன தவறு? நாம் கருணாவை துரோகி என்கிறோம். உலகம் எம்மைப் பயங்கரவாதி என்கிறது. அவ்வளவுதானே! நாம்மட்டும் எவரையும் மன்னிக்கமாட்டோம ். ஆனால் மற்றவர்கள் எம்மை மன்னிக்க வேண்டும். அப்படித்தானே!கர ுணாவைப் பற்றி இங்கு விவாதிப்பதற்கு காரணமிருக்கிறது . ஏனெனில் விடுதலைப்புலிகள ின் தோல்வியின் தொடக்கப்புள்ளி கருணாவின் பிரில் ( பிளவில் ) ஆரம்பிக்கிறது. இதையாவது ஒத்துக்கொள்கிறீ ர்களா? பிரபாகரன் நினைத்திருந்தால ் கருணாவைப் பிரியவிடாமல் செய்திருக்கலாம் . ஒப்புக் கொள்கிறீர்களா?ஆ னால் இங்கு நான் சொல்லவருவது கருணா பிரபாகரனோடு இருந்திருந்தால் சண்டையில் வென்றிருக்கலாம் என்ற முட்டாள்தனமான கருத்தையல்ல. கருணா என்ன கடவுளே கூட இருந்திருந்தாலு ம் சண்டையில் பிரபாகரனால் வென்றிருக்க முடியாது. காரணம் உலக நாடுகள் எப்போதோ தீர்மானித்து விட்டன பிரபாகரனுக்கு சமாதி கட்டவேண்டும் என்று! நான் சொல்ல வருவது தமிழன் எந்தக் காலத்திலாவது ஒற்றுமைப்பட்டு அறிவைப் பயன்படுத்தி ஏதாவது செய்திருக்கிறான ா? என்பது பற்றித்தான். இப்போதுகூடப் பாருங்கள் ஒருவர் நாடு கடந்த தமிழீழம் என்கிறார். இன்னொருவர் வட்டுக்கோட்டைத் தீர்மானம் என்கிறார்.ஐயா சாமி இப்பவாவது ஒற்றுமைப்பட்டுத ் தொலையுங்களேன். வன்னியில் கடும் சண்டை நடைபெற்றுக் கொண்டிருந்த போது புலம்பெயர் தமிழர்கள் " கடவுளே எப்படியாவது சண்டை நிற்கவேண்டும். யாருக்கும் எந்த ஆபத்தும் வரக்கூடாது" என்று நேர்ந்து கொண்டிருக்க வன்னியில் மக்கள் என்ன செய்தார்கள் தெரியுமா? " கடவுளே வற்றாப்பளை ஆச்சியே! மருதமடு மாதாவே உந்தத் துலைவாங்கள் துலைஞ்சு போகோணும். பிரண்டு போகோணும். எங்டக பிள்ளைகளை நாங்கள் காப்பாத்தவேணும் ." என்று நேர்த்தி வைத்தது மட்டுமல்லாது பிரபாகன் ஒழிக என்று மண் அள்ளித் திட்டினார்கள். என்ன இதை நம்புகிறீர்களா? அல்லது இது ஒரு கட்டுக்கதை. இவன் ஒரு துரோகி. ஆரோ டக்கிளசின்ர ஆள் போல என்றெல்லாம் விதம்விதமாகக் கற்பனை பண்ணுகிறீர்களா? யார் என்ன நினைத்தாலும். உண்மைகள் ஒருபோதும் உறங்காது. வன்னிச்சனம் புலிகளையோ பிரபாகரனையோ ஒரு போதும் மன்னிக்காது. ஏன் எதற்கு என்று நீங்கள் கேள்வி எழுப்பினால் எனக்குப் பதில்கூற ஆயிரம் பக்கங்கள் வேண்டும். ஐயா கரும்புலிகள் பற்றியும் வன்னி மீதான பொருளாதாரத் தடை பற்றியும் நீங்கள் குறிப்பிட்டுள்ள ீர்கள். கரும்புலிகள் பற்றி நீங்கள் குறிப்பிட்டதில் எனக்கு எவ்விதமான மாற்றுக் கருத்துக்களும் இல்லை. ஆனால் பொருளாதாரத் தடைபற்றி நிறைய உண்மைகளை நான் எழுதவேண்டியுள்ள து. தனிக் கட்டுரை ஒன்று விரைவில் கீற்றில் எழுதுகிறேன். பிரசுரமானால் அவசியம் படியுங்கள். ஐயா ஒன்று கேட்கிறேன். உங்கள் வயது 60. எனக்கோ வெறும் 24. நீங்கள் சொல்லுங்கள் தமிழன் இப்போது சரியான பாதையிலா செல்கிறான்?. உலக நாடுகள் நாடுகடந்த தமிழீழத்தையும் வட்டுக்கோட்டைத் தீர்மானத்தையும் எப்போதாவது கணக்கில் எடுத்ததுண்டா? அல்லது இனியும் எடுக்குமா? நடைமுறைச் சாத்தியமான ஒன்றைப் பற்றி நாம் சிந்திப்பது எப்போது? தமிழன் திருந்தவே மாட்டானா?
I never praised Pirabhakaran as a superhuman. He made many mistakes. He is the one who stayed longer in India and got addicted to the personality cult of Indian politics. I have witnessed the Singhala atrocities with my own eyes. Theepan you seem to be despaired Tamil young man and I would like to share some the issues with you. I am not good with Tamil typing, but pretty good in Tamil otherwise. That is why this is in English.
It is 100% wrong for Pirabhakaran to treat Karuna the way he treated him. It gave army a larger space to play with. When a young friend of mine was very sad when he heard the news that Pirabhakaran was no more, I assured him that it was good for us, to go and beg from Sinhalese?. No! to start fresh and to have a collective and effective leadership. You are young and worried about our flight. It is great. However do not waste time on thinking that Tamils, We, are a useless lot. Our boys and girls had to face big nations and it resulted in a huge loss. We cannot change international governments. We are too small for it. However do not write anything to blame us for this debacle. I do not know whether you have read my other responses in the net to others comment. I am trying to establish that we, or Pirabhakaran, gave the victory to the government on a platter(Thampaa lam). I have been an active critic of Pirabhakaran since 1986, since he hunted the young boys of Telo. Theepan, you were not born at that time. Sri Lanka government started openly acting militarily against Tamils during the the latter part of 1970s. If one group opened a small office near my house, then my son or my neighbour's son or together went to that office and looking at those boys with many unkown feelings. Then a plane might come on a sortie and drop few bombs, sometimes barrel full of human excreta to drop on our head. Then these boys(Iyakkap pediankal) would run after the plane firing their AKs, eventhough ineffective. Those boys tried their best and kept the plane at least at higher level to deny them precise target. There were no fire and forget self tageting missiles with the airfoce at that time. Our kids would be shivering and some pass urine in their shorts. Next day one or two those scared(urinated too) kids went to the camp and enlisted themselves. Those kids never considered it was LTTE or Telo or EPRLF. This was how it took shape in those days. My eldeest bother's son was forcefully recruited by LTTE about two years back and we do not know what happened to him. Still we are unable to trace him. This forceful recruitment was not there in those days. LTTE used to have interviews and rejected many in those days. Plote and Telo too adopted the same line initially. Only EPRLF accepted everyone. They were more ideologist than fighters. The most important point I am trying to stress is that the boys and girls joined the camps closer to their residence in the initial days. I was shattered when I witnessed the massare of Telo by LTTE on the orders of Pirabhakaran under the command of Kiddu. It was a crime. (Tamil Naadu leaders do not know many things and blindly support LTTE in every aspect. I will not blame them. They have to face bigger organization of Indian Central Government. Ilkes of Karunanithy use our struggle to bargain more seats or ministerial berth for his kids). Do not think that Jaffna Tamils did approve the massacre TELO whole heartedly. No! I witnessed when some tried reason out with Kiddu at Thirunelvely Junction and Kiddu answered them in a manner that was dangerous. Then we were forced to keep quiet. Then Indian government started playing one faction against the other. Pirabhakaran was the fellow who stayed longer in India, got married, had children etc in India. He had a good life in India.Till 1984 and 1985, LTTE, Plote and Telo were almost par in their strength. RAW was able to corner Plote and Telo and Pirabhakaran was also started feeling the heat. Except Pirabhakaran, all others(SRI Sabaratnam, Uma Mahewaran etc.) used to visit Jaffna very often. I can tell you one good/gory example to expose Pirabhakaran. Annai Poopathi went on hunger strike and she was allowed to die an agonizing slow death. Thileepan went on hunger strike and he was allowed to die an agonizing slow death. Kootanni leaders(TULF leaders:Amir etc.) went on hunger strike in front of Kailaya Pillaiar Kovil, LTTE went and forcefully fed them with chicken(mind you it was a temple) to finish the strike. Previously Mathivathany along with others went on strike in Jaffna( in Jaffna University, if I remember correct), she was taken to Tamil Nadu, not allowed to die. Later he(Pirabhakaran ) happily married her. How can you explain it? She was a good looking young girl and enetered to the University of Peradeniya to do Agricultural Sceience.( I studied Engineering at Peradeniya about 10years ahead of her.)
Pirabhakaran never had an effective mechanism to deal with dissent. His only mechanism was to kill. One should think why all the second level leaders of LTTE were branded as traitors. When you deal with a person closely you come to know his weakness and start loosing faith in him as a supreme leader if he was not smart. Then they might say something in desperation and it would be interpretted as treason. Pirabhakaran trusted first people from Valvettythurai and then from Vadamarachchi etc. He was exactly like MGR and Karunanithy. C.N. Annathurai had follwers far and wide but Karunanithy had only subordinates. Pirabhakaran/LT TE used to praise M.G.R. It was M.G.R through his three Malayalee Senior Officers(IGP Mohanadas, One Krishnan(could be Unni Krishnan who was later identified as CIA agent) and another one I am unable to remember the name. If you are in India, ask some old felows to locate the third Malayaalle officer) created rift among different Eellam groups on the orders of RAW. IGP Mohanadas once gave an interview, during 1988, how he would deal with LTTE if he was given the power to handle Eellam war. It was first with MGR and then later with Karunanithy the concept Diravida Naadu lost its meaning. I feel sorry when Seeman and Vaiko praise MGR, but they knew what they were told by LTTE.
Theepan, I can expose Pirabhakaran more and more but I want to avoid as far as possible. We have to work together. We have to work with all, including LTTE. Most of the LTTE worked loyally and too loyally to believe Pirabhakaran 100%. That is over and let us see what we should do.
Do not under estimate the fighting capacity of our boys and girls and that of Pirabhakaran too. They were too smart and that was why all these bigger nations of Asia came together to fight them. India, China and Pakistan worked together only on this issue of dissolving the eellam Tamil struggle. These guys are arch enemies otherwise. This is our chance to act. We must write to the High Commissions of Pakistan in U.K., France, Sri Lanka, India, China, Norway and informing them(even ridiculing them) that they have only helped India in helping Sri Lanka to finish off LTTE. LTTE was never a threat to Pakistan or China but they helped Sri Lanka to finish LTTE to the relish of Indian establishment. Like wise we should write to the Embassies of China in various countries, such as U.K., France, Sri Lanka, India, China, Norway of this fact. China is already toying with the idea of teaching India a lesson. That is why India is not going after Maoist with a big bang as China is waiting for a chance to play its game in the North East of India. We can not come up without the help of Tamil Naadu for sometime.
Theepan, you may remember that Mullivaaykaal is only about a calling distance from Mannal aru army camp. Manal aru army camp is a very big one established by Major General Janaka Perera. Final onslaught started somewhere in May or June of 2007. Though the Mullivaykaal was only at a calling distance from Manal aru camp, the army could not advance an inch for two years even with these three big Asian giants' help. Similarly army could not advance from Elephan Pass for more than two years. They tried once or twice and got beaten so badly that the army refused to advance. With all the help from Indian Navy, Sri Lanka Navy could not make a beach head along the Eastern coast, till the holocoast of Mullivaakkal in May 17-19th 2009. So the area leaders who were in charge of their area looked after it properly. Then you may wonder what went wrong. This is where the military advice of India helped. Their arms also helped but the determination of Tamil boys and girls met it straight and stood their ground.
Pirabhakaram made a monumental mistake in going after Karuna like a bull dog. Karunal wanted to be the Eastern commander sans Pottuammans interference. Pottu Amman was an idiot in his class, fighting for last few places in rank in Jaffna Hindu College. His limited faculty could not understand the fragile relationship of East and North. Being the second in command, Karuna knew many things about logistics of LTTE. LTTE lost about 5000 fighters overnight and they never came out of this mess. Pirabhakaran also tried to side line Soosai and met many debacles in sea supply. By the time he restored Soosai, it was too late. I am not sure Soosai was dead. (His wife and kids were the only wellfed group to emerge from Vanni is another story.) About 40% of fighters gone and the land area to defended became twice as the East was to be protected too. LTTE fighters were too stretched. First break took place at Mavil aru to the army. Army initially tried to fight with usual way and found that going was very small and tough. Desertion increased among army soldiers. Then they inducted long range weapons. Previously they had long range pieces at Palaly, Manal aru etc. LTTE tried to get some long range pieces to neutralize it but lost those to Indian Navy intelligence at Andaman and Nicobar. The credit however was given to Sri Lanka Navy to hide tha facts from Tamil Naadu public. Security forces then adopted the method of using long range weapons and avoiding direct fight(hand to hand with small weapons) and started moving along west of Kandy road. LTTE left that Flank wide open and they could not transport cement and reinforcing bars from Tamil Naadu to make concrete bunkers. If Tamil Naadu would have allowed cement and reinforcing bars, Vanny would be still standing, as they did at Mannal aru and Elephant Pass. I want to add one more. As a young boy I was very much interested in space flight and I read all about it when ever possible to the extent of neglecting my studies. Now thinking back, LTTE should have perfected their Pasilan of 1990. It was about a kilometer or two at that time, in a short period of one or two years. It should have been developed into a long range piece. Instead they became very rich and wanted things from western countries and in the process many young bright graduates of University of Waterloo ended up in longterm jail terms. The rockets were first used by Tippu Sultan against the British in Mysoor about 150 to 200 years back. LTTE should have realised this. They started in publicity drama and lost everything. They acquired one or two SAM from Afghanistan in 1994 and immediately used it to boast before stockpiling enough as backup. Then army moved out of Palaly camp to evict LTTE from Jaffna. LTTE was preoccupied with Pirabhakaran and shifted to Vanny. In a way, army threw the fish(LTTE- Guerrila, as Mao would describe) out of sea(Sea of Jaffna Peninsula Tamils). That was the end of it.So many things in my mind to write and I do not want to overtax the generosity of Keetru. Usually I do not write. I only response when something is unreasonable. What is boiling in my mind is too many but I want to stop here. For me we snatched defeat from victory. I want to pass this message to the Tamils who think that they were really badly defeated. No. Iam, I have been and I will be pro Tamil not pro Pirabhakaran though I would not like to write about him: good or bad. I am positive that with the help of Tamil Naadu we can stand again. Karunanithy cannot defy nature long and then his kids will fight for spoils. In that mesh will come forward another opportunity.
Easwaran
ஈசுவரன் ஐயா தங்களது பின்னூட்டத்தின் வாயிலாக நான் பல உண்மைகளை அறிந்துள்ளேன்.ந ான் சிறியவனாக இருந்தாலும் தங்களைப் போன்ற பெரியவர்களது கருத்துக்கள் வாயிலாகவும் புத்தகங்கள் வாயிலாகவும் ( முறிந்தபனை மட்டுமல்லாது போரும் சமாதானமும் நெருப்பாற்று நீச்சலில் பத்தாண்டுகள் விடுதலை வேட்கை எனப் பல புத்தகங்களைப் படித்துள்ளேன்).
புலிகளை நான் வெறுத்தாலும் அவர்களது வீரத்தை நான் ஒருபோதும் குறைத்து மதிப்பிடவில்லை. நீங்கள் சொன்னது போல முகமாலையிலும் மணலாற்றிலும் இராணுவம் ஒரு அங்குலம்தானும் நகரமுடியவில்லை. 11.10.2006 அன்று முகமாலையில் முன்னேற முயன்ற இராணுவம் மீது புலிகள் நடத்திய பதில் தாக்குதலில் நூற்றுக்கு மேற்பட்ட இராணுவம் கொல்லப்பட்டது. அதில் 78 இராணுவச் சடலங்கள் கிளிநொச்சியில் மக்கள் பார்வைக்காக வைத்திருந்தார்க ள். அதனை நான் நேரில் பார்த்தேன். பொரும்பாலும் புலிகள் மக்களுக்கு இறுதியாகக் காட்டிய அதிக இராணுவச் சடலங்கள் அவைதான்.
தவிரவும் பிரபாகரனை நான் வெறுத்தாலும் புலிகளின் பல தளபதிகள் மீது எனக்கு என்றுமே மரியாதை உண்டு. குறிப்பாக தீபன் பால்ராச் அமுதாப் போன்றவர்களை யாருமே எக்காலத்திலும் வெறுத்ததில்லை. அவர்கள் உண்மையாகவே நாட்டுக்காகவே போராடினார்கள். தளபதி பால்ராச் நீண்டகாலமாகவே தனது போராளி மனைவியைப் பிரிந்திருந்தார ். என்றாலும் அவர்தனது குடும்பத்தைவிடவ ும் மக்கள் மீதே அதிக பாசம் வைத்திருந்தார். அவருக்கென்று பிள்ளைகளும் இல்லை. பிறந்த நாள் கொண்டாடவும் இல்லை. நீச்சல்குளத்தில ் நீச்சல் உடையில் போட்டோ எடுக்கவும் இல்லை.( புரியும் என நினைக்கிறேன்) .
புலிகளின் வீரத்திற்கு எடுத்துக்காட்டா க எத்தனையோ ஆதாரங்களை என்னால் கூறமுடியும். எனது சிந்தனை இப்போது அதுவல்ல. புலிகளின் கதை முடிந்துவிட்டது . இப்போது அவர்களை விமர்சிபபது செத்த பாம்மை அடிப்பது போலாகும். என்றாலும் புலிகள் பற்றிய " காய்தல் உவத்தல்" அற்ற சரியான பார்வை இருந்தால் மட்டுமே எம்மால் எதிர்காலத்தில் எதையாவது சாதிக்க முடியும். இப்போது எமக்குத் தேவை வீரவசனங்களோ அல்லது அர்த்தமற்ற அதே பழைய கோசங்களோ அல்ல.நாம் இப்போது பயன்படுத்தவேண்ட ிய ஒரே ஆயுதம் அறிவு அறிவு அறிவு மட்டும்தான்.முத லில் ஓரங்கட்டப்பட்டு ஒதுக்கப்பட்டிரு க்கும் ஈழத்தமிழ் அறிவாளிகளை நாம் அரங்கிற்குக் கொண்டு வர வேண்டும். (இங்கு "ஈழத்தமிழ் அறிவாளிகள்"என்ற ு நான் குறிப்பிடுவதற்க ு பலமான காரணம் உண்டு. அதைச் சக்யம் வரும்போது பார்க்கலாம்).அந ்த அறிவாளிகளின் பேச்சுக்களையும் கருத்துக்களையும ் நாம் செவிமடுக்கவேண்ட ும். இவ்விடத்தில் நான் பெரிதும் வியக்கும் திருவாளர் காசி ஆனந்தன் அவர்களது பாடல்களில் அதிகம் நான் வெறுக்கும் பாடலொன்றை கோடிகாட்ட விரும்புகிறேன். " பிரபாகரனைப் பின்பற்று; பிறந்த உன் மண்மேல் வையடா பற்று" என்பது அப்பாடல். இப்பாடல் சொல்கிறது பிரபாகரனைப் பின்பற்று அதன் காரணமாக மண்மீது பற்று வை என்று. இதுவொரு தவறான பார்வையாகும். பிரபாகரனில் பற்று வைக்காவிட்டாலும ் மண்மீதும் மக்கள் மீதும் பற்று வைக்க முடியும். அப்படியான மண்பற்றாளர்கள் பலர் இங்குமட்டுமல்லா து புலத்திலும் இருக்கிறார்கள். அவர்களையும் மனிதர்களாக மதிக்க நாம் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும்.
ஈசுவரன் ஐயா நீங்கள் எங்கு இருக்கிறீர்கள் என்பது எனக்குத் தெரியாவிட்டாலும ் வெளிநாடொன்றில் இருப்பதாகவே எனக்குப்படுகிறது.
இலங்கையில் தற்போது போராட்டம், தலைவர், தாயகம், விடுதலை, தமிழீழம் போன்ற பல சொற்கள் அருகிவருகின்றன. பதிலாக " கோலங்கள் "முடிந்த கவலையிலும் " வேட்டைக்காரன் " ஏன் சரியாகப் போகவில்லை என்பது பற்றிய விவாதத்திலும் மக்கள் ஆழ்ந்துவிட்டார் கள். மக்கள் முகாம்களில் வாடிவதங்குவதாக இணையத்தளங்களின் செய்திவந்தாலும் இங்கு வேறு பலவிடயங்களில் செம பிசி. யாரும் குந்தியிருந்து 13 வது திருத்தச் சட்டம் பற்றியோ அல்லது அதற்கு அப்பால் செல்லுதல் பற்றியோ கதைப்பதாகத் தெரியவில்லை. " கண்ணிவெடி கனவில் வருது " என்று பாடித்திரிந்த பிள்ளைகள் எல்லாம் " என் உச்சிமண்டையில கிர்ருங்குது " என்று பாடுகிறார்கள். இன்னும் ஓரிரு வருடங்களில் நிலைமை எப்படியிருக்கும ் என்று தெரியவில்லை. நான் பொய்யாக எதையும் எழுதவில்லை. அத்தனையும் இங்கு நடந்துகொண்டிக்க ிறது.
புலம்பெயர் மக்கள் வட்டுக்கோட்டைத் தீர்மானம் என்றும் நாடுகடந்த தமிழீழம் என்றும் ஏதேதோ செய்து கொண்டிருக்க இங்குள்ள மக்களுக்கு அதைப்பற்றி எந்த அக்கறையும் இல்லை.
ஐயா ஒரு எழுமாற்றாக வவுனியா நம்பர் ஒன்றுக்கு போன்பண்ணி வட்டுக்கோட்டைத் தீர்மானம் பற்றி கருத்துக் கேட்டுப் பாருங்கள். " என்னது வட்டுக்கோட்டையா ? அது ஆர் நடிச்ச படம்? கந்தக் கோட்டை எண்டுதானே ஒரு படம் வந்தது" என்பார்கள். மாங்குளத்தில் சிங்களத்தில் பெயர்ப்பலகை என்று இணையத்தளங்கள்தா ன் கவலைப்படுகின்றன வே தவிர இங்கு சிங்களக் " குட்டி" களுக்கு சைட் அடித்துக் கொண்டுதிரியும் எம்மினக் காளைகளுக்கு எந்தக் கவலையுமில்லை.
சுருக்கமாகச் சொன்ன சொன்னால் மக்களுக்கு சொகுசு வந்துவிட்டது. இதுதான் தாயக நிலைவரம்.
எனவேதான் நான் என் சிற்றறிவுக்கு எட்டியவரை சொல்கிறேன் தயவுசெய்து ஒற்றுமைப்பட்டு ஒன்றாகி ஏதாவது நடக்கக்கூடிய அலுவல்களைப் பார்ப்போம். அறிவாளிகள் பலரை உள்வாங்கி அறிவால் வெல்ல வழிகள் சமைப்போம்.
இறுதியாக ஒன்று சொல்கிறேன் " புலிகள் இருந்தபோதுதான் மக்கள் துன்பப்பட்டார்க ள். நாட்டில் வன்முறைகள் நடந்தன. குண்டு வெடிப்புக்கள் நடந்தன. இப்போது அவர்கள் இல்லை என்பதால் மக்கள் நிம்மதியாக உள்ளனர். நாட்டில் தற்போது எவ்விதமான பிரச்சனையும் இல்லை" என்று சனாதிபதி மகிந்த ராசபக்ச அவர்கள் சர்வதேநாடுகளுக் கு, தைரியமாக ஆதாரங்களுடன் எடுத்துக் காட்டுவதற்குரிய ஆயிரம் காரணிகள் தற்போது வவுனியாவை மையங்கொண்டு வந்துவிட்டன. இன்னும் பல வரவிருக்கின்றன. இதுதான் உண்மை.
புலத்து மக்களே உன்ன உங்கள் உத்தேசம்
I have been in toch with Sri Lanka, Vavuniya, Colombo and Jaffna. I have been in constant touch with LTTE supporters who knew that I am very much against Pirabhakaran's policy. I talked to a Porali's(injure d now) mother too. Mahinda Rajapaksa cannot fool anyone. Tamils have clearly shown that they dot like him by voting against him in Jaffna, Vavuniya, Batticaloa and Trinco. International countries knew more than what you and I know. They may pretend but they know that Tamils voted against MR in large scale and the Sinhalese voted in favour of MR in a larger scale.
Sinhalese as a nation, never expressed any sorrowfor killing the Tamils now or before. Sinhalese and their governments are after Tamil land. I am giving below the census data of Trincomalee district from 1827 to 1981. I do not have the figures for the period after 1981.
Tamils Sinhalese
1827 98.4% 1.53%
1881 90.72% 4.21%
1891 91.44% 4.3%
1901 89.04% 4.22%
1911 90.54% 3.82%
1921 92.13% 4.38%
1946 75.09% 20.68%
1953 78.8% 18.22%
1963 79.25% 19.9%
1971 70.2% 28.8%
1981 65.38% 33.62%
Now Tamils are less than 50% in Trincimalee. When they got the State Council, Sinhalese started taking our traditional lands for them. Now it is going on in full swing in Vavuniya and in Kilinochchi Districts.
I do not want to waste time and space on attrocities committed by Sinhalese against Tamils as these are properly recorded for interested parties with genuine concern . You have touched about Broken Palmyra. When Rajani was shot dead, a good friend of mine, Mr. Vivekanandan, took her to hospital. Rajani, Rajan Hoole etc. wrote that book. They try to find fault in everything in LTTE. However, they would not see the crime committed by their Church Mission (South India) in Jaffna. St. Johns College, Chundikuli Girls College, Vaddukoddai Jaffna College receive money from the Government every month with a declaration that they do not collect money from the students. Rajani and Hoole families are part and partial of these schools. These schools collect huge sums of money from the students during admission and other means. My son was to get admission to St Johns college in 1995. They demanded Rupees 10000 in cash. I had money in the bank but not in cash. Government imposed ban on cash flow into Jaffna and there was a huge shortage of money/currency. I was holding a good position in Jaffna and quite a good sum in the bank. Then I got hold many of my friends to get 10000rupees from Premier bakery in tens of very old notes. Then only the school gave the admission. Then October 1995, we were chased out Jaffna. We were unable to get that money back. It was almost my monthly salary at that time. This is how these three schools amass huge sum of money every year. You get the receipt from the Church Mission South India, not from the School. Everybody knows and Rajani and Hools knew it. They would not utter a word. If it is about LTTE, they would write otherwise they would keep their mouth shut. I am not a fan of Pirabhakaran but I knew the other sides too. I am straying too far.
Some write about realistic politics. There is no realistic politics for tamils in Sri Lanka. They want to chase Tamils or they want to kill them all. That is in their mind. They killed 50000 and stay cool and calm. Their experts gave the verdict that the Chanel 4 video was false/fake. Now many have confirmed it that, including the Nokia person who developed the software for that phone(Nokia). These educated Sinhalese experts can challenge the others evidence. No, they would not do that. I know one who analysed the video. He got first class in all four years in Peradeniya University in Electrical Engineering and topped the batch for all the four years. He holds PHD and runs his own computer firm in a Western Country employing many. They are ready to face the Sri Lanka experts in any country other than India and Sri Lanka, for the obvious reason. Intelligentisa is working and they never had a chance with Pirabhakaran. What we need is a collective leadership with the aim clearly defined. The aim shall not be changed, but those who want to leave sould be allowed to leave, and not to be killed. If they knew sensitive information, then they should comfortably confined with respect. Others with no sensitive information could be allowed to leave.
The fight for Eellam will commence again is my opinion. How, when, with whom and what are to unfold in the course of time. India cheated Eellam Tamils and therefore we need to approach India's arch enemyies. It should be a win win negotiation.
Easwaran
நான் எழுப்பிய சில கேள்விகளுக்கு தங்களிடமிருந்து பதில் வராமை ஏமாற்றத்தைத் தருகிறது.அதாவது தேர்தலில் சனாதிபதி மகிந்தவுக்கு எதிராக தமிழர்கள் வாக்களித்தார்கள ் என்பது உண்மையேயாயினும் சனாதிபதி மகிந்தவுக்கு வடபகுதியில் மட்டும் கிட்டத்தட்ட இரண்டு லட்சம் வாக்குகள் விழுந்திருப்பதை நாம் மறந்துவிடலாகாது.
குறித்து வைத்துக்கொள்ளுங ்கள் வரும் காலங்களில் இந்த எண்ணிக்கை மேலும் அதிகரித்துச் செல்ல வாய்ப்புக்கள் உள்ளன. தற்போது இங்கு குண்டுத் தாக்குதல்கள் இல்லை. சுற்றிவளைப்புக் கள் இல்லை. நினைத்த மாத்திரத்திலேயே நாடெங்கிலும் சென்று வர இயலும். என்னதான் நலன்புரி நிலையங்களில் மக்கள் வதைக்கப்படுகிறா ர்கள் பெண்கள் பாலியல் பலாத்காரம் செய்யப்படுகிறார ்கள் என்று இணையத்தளங்கள் செய்திகளை அள்ளிவிட்டாலும் இங்குள்ள மக்களுக்குத் தெரியும் அவ்வாறு எதுவுமே நடைபெறவில்லையென ்று! புலம்பெயர் தமிழர்கள் “அவலை நினைத்துக்கொண்ட ு உரலை இடிப்பதாகவே” எனக்குப்படுகிறத ு. மீண்டும் தமிழீழப் போர் நடக்கும் என்பது உங்கள் அபிப்பிராயம் என்கிறீர்கள். இதையும் குறித்து வைத்துக்கொள்ளுங ்கள் அப்படி எதுவுமே இங்கு இனி நடைபெறாது. விடுதலைப் புலிகளை அழித்தொழிக்கும் தீர்மானத்தை மகிந்தவா எடுத்தார்? இல்லையே!அமெரிக் கா பிரித்தானியா ஐரோப்பிய ஒன்றியம் இந்தியா என உலக வல்லரசுகளின் தீர்மானமே அது! சில நாடுகள் வெளிப்படையாக போருக்கு உதவினாலும் அமெரிக்கா பிரித்தானியா ஐரோப்பிய ஒன்றியம் போன்றவை மறைமுகமாக போருக்கு உதவின என்பதை உங்களால் மறுக்க இயலுமா? மரத்தைத் தறித்தவர்களுக்க ுத் தெரியாதா மண்ணுக்குள் உள்ள வேர்களில் இருந்து மீண்டும் மரம் வளர வாய்ப்புள்ளது என்று? எனவே எல்லாவேர்களையும ் கிளறி எடுக்கும்வரை அவர்கள் ஓயமாட்டார்கள் என்பது புலம்பெயர்தமிழர ்களுக்குத் தெரியாதா? தற்போது பலர் வெளிநாடுகளில் கைது செய்யப்பட்டு தனிவிமானங்களில் கட்டுநாயக்காவில ் வந்து இறங்குவதை நீங்கள் அறியவில்லையா? இலங்கைப் புலனாய்வுப் பிரிவும் வல்லரசுகளின் புலனாய்வுப் பிரிவும் இணைந்து எவ்வளவு வெற்றிகரமாக செயல்பட்டு வருகிறார்கள் என்பதை நாம் மறக்கக்கூடாது.
புலம்பெயர் நாடுகளில் அதுவும் தமிழர்கள் அதிகம்பேர் வசிக்கும் பகுதிகளில் அரச புலனாய்வுப் பிரிவினர் தாராளமாகவே நடமாடுவதாக செய்திகள் வருகின்றன. இன்னும் எத்தனைபேர் தனிவிமானத்தில் கட்டுநாயக்க வரப்போகிறார்களோ தெரியவில்லை!
30 வருடப் போரில் 35000 போராளிகளும் ஒரு லட்சம் மக்களும் கொல்லப்பட்டமை எம்மைப்பொறுத்தவ ரை ஒரு பெரியவிடயம். எவ்வளவு பெரிய இழப்பு என்று நாம் வருந்துகிறோம்? ஆனால் உலக நாடுகளைப் பொறுத்தவரை இது ஒரு இழப்பே அல்ல! அண்மையில் கெயிட்டியில் ஏற்பட்ட பூகம்பத்தில் ஒரே நாளில் லட்சம் பேர் இறக்கவில்லையா? அதனோடு ஒப்பிடுகையில் எமது இழப்பெல்லாம் சர்வதேச நாடுகளுக்கு வெறும் தூசு.
“ மேற்கு நாடுகளின் செல்வாக்கை இழந்த மகிந்த அரசு” என்று சிலர் பெரிய படம் போடுகிறார்கள்! அப்படியெல்லாம் எதுவுமேயில்லை. மேற்கு நாடுகளின் அதியுச்ச ஆசீர்வாதம் என்றைக்குமே மகிந்தவுக்கு உண்டு மறைமுகமாக! விருப்பங்கள் வேறு!யதார்த்தம் வேறு!
புலம்பெயர் தமிழர்கள் என்னதான் கத்தினாலும் ஆர்ப்பாட்டம் செய்தாலும் தமிழர்கள் விடயத்தில் என்ன செய்யவேண்டும் என்று உலக நாடுகளுக்கு நன்கு தெரியும்! நாம் சொல்லுவதைக் கேட்டுத்தான் அவர்கள் தீர்மானம் எடுப்பார்கள் என நம்புவது எமது பேதமை. தவிரவும் வன்னியில் எவ்வளவு தொகை மக்கள் கொல்லப்பட்டார்க ள்? எவ்வளவு புலிகள் கொல்லப்பட்டார்க ள்? மக்களை யுத்தவலையத்தில் வேண்டுமென்றே தடுத்து வைத்தது யார்? வெளியேற முற்பட்ட மக்களைச் சுட்டுத்தள்ளியத ு யார்? மக்களோடு மக்களாக வந்து தற்கொலைத் தாக்குதல் நடத்தியது யார்? போன்ற அனைத்து விபரங்களும் எமக்கு வேண்டுமானால் தெரியாமல் இருக்கலாம். ஆனால் உலக நாடுகளுக்கும் அவற்றின் புலனாய்வு அமைப்புக்களுக்க ும் நன்றாகவே தெரியும்.
எனவே நாம் சொல்வதைக் கேட்டு அவர்கள் நடந்துகொள்வார்க ள் எமக்காக அதைச் செய்வார்கள் இதைச் செய்வார்கள் என்றெல்லாம் கற்பனைக் கோட்டையை எழுப்பி மீண்டும் தமிழர்களின் வாழ்வை நாசமாக்காமல் விட்டால் சரி!
தற்போதைய நிலவரப்படி வன்னி மக்களின் உணர்வுகள் வேறு! புலம்பெயர் மக்களின் உணர்வுகள் வேறு! யார் ஏற்றுக் கொண்டாலும் ஏற்றுக் கொள்ளாவிட்டாலும ் 18.05.2009 அன்று வன்னி மக்களுக்கு விடுதலை கிடைத்தது உண்மையிலும் உண்மை!
You are justifying the attrocities committed by the security forces on Tamils on the Tigers. Now you stand clear of whom you are benefitting.
"தற்போதைய நிலவரப்படி வன்னி மக்களின் உணர்வுகள் வேறு! புலம்பெயர் மக்களின் உணர்வுகள் வேறு! யார் ஏற்றுக் கொண்டாலும் ஏற்றுக் கொள்ளாவிட்டாலும ் 18.05.2009 அன்று வன்னி மக்களுக்கு விடுதலை கிடைத்தது உண்மையிலும் உண்மை!"
What is freedom? Behind bars, detention without trial, no access from outside! Great. This is the freedom you are talking of. Then we are poles apart and I should not react your freedom comments.
Now, about 7months since May last year, how many of Vanny people were allowed to voice what happened during that times. Why Gotha is refusing any sort of investigations. If LTTE killed the people then it was a great boon for the Government to have an investigation! Why are they adament that there would not be any investigation?L et the investigation begin and let worms out of the can. If the investigation finds LTTE was the culprit then it is well and good.
About the plane load people being brought to Colombo. Be happy and enjoy it. This is only possible from the corrupted South Asia and the South East Asia. It does not matter much. Let MR demand extradition of V. Ruthirakumaran from the states. Let Gotha go to the States, to which Gotha is citizen, to explain the reason their demand. You have no idea of rule of law, as good as MR. You are a creature of law in the West and lot of Sri Lankan Tamils openly campaigning? Where is your plane squad? Keep your bravado within the corrupted corner of South and South East Asia.
"மேற்கு நாடுகளின் செல்வாக்கை இழந்த மகிந்த அரசு” என்று சிலர் பெரிய படம் போடுகிறார்கள்! அப்படியெல்லாம் எதுவுமேயில்லை. மேற்கு நாடுகளின் அதியுச்ச ஆசீர்வாதம் என்றைக்குமே மகிந்தவுக்கு உண்டு மறைமுகமாக! விருப்பங்கள் வேறு!யதார்த்தம் வேறு!"
What a comedy! Can Gotha visit any Western Country on non diplomatic passport. He will be arrested immediately on the orders of not the governments but on the orders of Judges and the Governments would not intervene. Keep your Sri Lankan Chinthanaya within that border. It is not valid beyond the borders of Sri Lanka.
"எவ்வளவு புலிகள் கொல்லப்பட்டார்க ள்? மக்களை யுத்தவலையத்தில் வேண்டுமென்றே தடுத்து வைத்தது யார்? வெளியேற முற்பட்ட மக்களைச் சுட்டுத்தள்ளியத ு யார்? மக்களோடு மக்களாக வந்து தற்கொலைத் தாக்குதல் நடத்தியது யார்? போன்ற அனைத்து விபரங்களும் எமக்கு வேண்டுமானால் தெரியாமல் இருக்கலாம். ஆனால் உலக நாடுகளுக்கும் அவற்றின் புலனாய்வு அமைப்புக்களுக்க ும் நன்றாகவே தெரியும்."
International organisations want to establish what you claim is correct or not. Would you or MR would be happy to allow them to verify this by enquiring from the very same Vanni people? What golden chance for you and MR to prove how clean they are!
"30 வருடப் போரில் 35000 போராளிகளும் ஒரு லட்சம் மக்களும் கொல்லப்பட்டமை எம்மைப்பொறுத்தவ ரை ஒரு பெரியவிடயம். எவ்வளவு பெரிய இழப்பு என்று நாம் வருந்துகிறோம்? ஆனால் உலக நாடுகளைப் பொறுத்தவரை இது ஒரு இழப்பே அல்ல! அண்மையில் கெயிட்டியில் ஏற்பட்ட பூகம்பத்தில் ஒரே நாளில் லட்சம் பேர் இறக்கவில்லையா? அதனோடு ஒப்பிடுகையில் எமது இழப்பெல்லாம் சர்வதேச நாடுகளுக்கு வெறும் தூசு." Do you know what happened because about 5000 died on 11/9? Your world knowledge seems to be spinning around Mahinda and Gotha. They are the world for you and for that world it is "வெறும் தூசு"
You have now very clearly identified your self. Thanks a lot. I do not need to wast time with you hereafter.
"மகிந்தவுக்கு வடபகுதியில் மட்டும் கிட்டத்தட்ட இரண்டு லட்சம் வாக்குகள் விழுந்திருப்பதை நாம் மறந்துவிடலாகாது ." Douglas and were forced to make this contribution. Douglas still keep the Slogan"Mayithil Kootachchi Maanithil Sujadchchi" Let Douglas say no need for Sujadchchi" and then have an election. Many voted for fear of reprisal.
Easwaran
எனக்கும் இலங்கை சனாதிபதி மற்றும் பாதுகாப்பு செயலாளர் ஆகியோருக்கும் இடையில் நீங்கள் போட்ட முடிச்சு நன்றாக இருக்கிறது. "துரோகி" என்ற பட்டத்தையும் வழங்கியிருந்தால ் மிகவும் மகிழ்ந்திருப்பே ன். எவெரெல்லாம் மாற்றுவழியில் சிந்தித்து தமிழினத்தை அழிவிலிருந்து காக்க முயல்கிறார்களோ அவர்களுக்கெல்லா ம் இத்தகைய அடைமொழிகள் வழங்கப்படுவது ஒன்றும்புதிதல்லவே!
நிற்க! நானும் எனது நேரத்தை வீணாக்க விரும்பவில்லை. வன்னிமக்கள் உண்மையிலேயே விடுதலையாகி விட்டார்கள்! கடந்த 2 வருடங்களாக அவர்கள் புலிகளால் எவ்வாறு வதைக்கப்பட்டார் கள் என்பதை அவர்களிடமே கேட்டறிக!
புலம்பெயர் தமிழர்களுக்கு வரப்போகும் ஆபத்து பற்றி முற்கூட்டியே சொன்னதற்கா இவ்வளவு கோபம்.என்னை விடுங்கள்! திரு.ச.வி.கிருப ாகரன் அவர்கள் எழுதிய " இலங்கையின் சர்வதேச முள்ளிவாய்க்கால ் எப்போது?" எனும் கட்டுரை இணையத்தளங்களில் வந்துள்ளது. அவசியம் படியுங்கள்! நல்ல விடயங்களையே அவர் எழுதியுள்ளார். அவர் உங்கட ஆள்தானே!அவர்பேச ்சை நம்புங்கள்!
04.02.2010 அன்று லண்டனில் இலங்கை தேசியக் கொடியை காலுக்குள் போட்டு மிதிக்கின்ற படங்களை இணையங்களில் பார்த்தோம். அக்கொடியை எரிப்பதற்கும் முயன்றார்களாம். நன்று!இத்தகைய "சனநாயக" போராட்டங்கள வாயிலாக புலம்பெயர் தமிழர்கள் பெற்றுத் தரப்போகும் விடுதலையை அனுபவிக்க நாம் ஆவலாயுள்ளோம். எங்களை விடுங்கள் நாங்கள் மகிந்தவின் காலைக் கழுவி எப்படியோ பிழைத்துவிட்டுப ் போகிறோம். நீங்கள் முடிந்தால் ஒற்றுமையாக இருங்கள். தயவுசெய்து அறிவையும் இராசதந்திரத்தைய ும் கண்ணியத்தையும் பயன்படுத்தி எதையாவது செய்யுங்கள்.
மகிந்தவையும் கோத்தாவையும் குற்றவாளிக்கூண் டில் ஏற்றுகிறோம் என்று சொல்லி நீங்கள் கூண்டுகளுக்குள் போய்விடாதீர்கள் !மீண்டும் சொல்கிறேன். புலம்பெயர் தமிழர்களால் எதையுமே சாதிக்கமுடியாது . உங்களுக்கு நீங்களே மோதிக் கொள்வதை இணையத் தளங்களில் பார்த்து நாம் வருந்துகிறோம். வட்டுக்கோட்டைத தீர்மானத் தேர்தல்கள் முடிந்துவிட்டனவ ா? நாடு கடந்த தமிழீழத்துக்கான தேர்தல்கள் எப்போது ஆரம்பமாகும்? இவை மடடும்தானா தேர்தல்கள் அல்லது இன்னும் நிறைய வருமா?
ஆங்கிலத்தில் ஒரு பழமொழி உண்டு.
Something is better than Nothing
புரிந்துகொண்டால் சரி.
ஐயா தங்கள் அகவைக்கு தலைசாய்த்து விடைபெறுகிறேன்.
தீபன்
RSS feed for comments to this post