அந்த “நான்” இல்லை நான்

என்னை நிறுத்தி
என் கவிதைப்பற்றி
எதுவும் கேட்காதீர்கள்

அந்தக்கணத்தில்
பனியாய் இறங்கியவை
பறவையைப்போல்
சிறகு விரித்தவை

நானும் அந்தக்கணமும்
ஒன்றிப்புணர்ந்த பொழுதில்
சிந்தியவை;
சிந்தித்தவை

மீண்டும்
சேதாரமின்றிச்
சேகரிக்கமுடியாது

அந்த’நான்’
இப்போது என்னிடமில்லை

இப்போது என்னிடம்
வேறொரு நான்

நாளைக்கு
இன்னொரு நான்

காலநதியாய் ஓடிக்கொண்டிருக்கையில்
மீண்டும் நான் மீண்டு
நேற்றைக்கு வரமுடியாது

கால்கள் விரைய
வழிவிடுங்கள்

இன்னொரு நானும்
கவிதையும்
நாளை சந்திப்போம்