 |
கவிதை
எங்கள் எல்லைக்குள் வரும் எதிரிகளுக்கு
வசீகரன்
ஏணையில் உறங்கும்
பச்சிளம் குழந்தையைக்கூட
ஏவுகணை வீசி
கொல்லும் எதிரிகளே
உங்கள் உலக சாதனையை
அம்மணமாய் நின்று கொண்டு
உலகம் வாழ்த்தட்டும்
எங்கள் வலிகள்
உங்களுக்கும் புரியவில்லை
இன்னும் இந்த
உலகத்திற்கும் புரியவில்லை
மனிதம் தொலைத்து
வெறிபிடித்த மிருகங்களாய்
கொடிய முகம்
கிழித்து வாருங்கள்
எங்கள் எல்லைகள் எங்கும்
உங்களுக்காய்
மரணக்குழிகள் காத்திருக்கிறது
எங்கள் குருதி உறைந்த
செம்மண் பூமி எழுந்து
உங்களைத் திண்டு விழங்கும்
வெறும் எலும்புக் கூடுகளாய்
உக்கிப்போன எச்சங்களை பொறுக்கி
உங்கள் வீட்டின் முற்றத்திலே
கொண்டுபோய் கொட்டுவோம்
கனரக வண்டிகள்
சுவர்களை உடைக்க
பறந்திடும் விமானங்கள்
பச்சைக்காடுகளை அழிக்க
குண்டு மழையிலே
எங்கள் மண் குளிக்கிறது
எங்கள் எல்லைக்குள்
எந்த இடத்திலே
நீஙகள் முன்னேறி வந்தாலும்
அந்த இடமே
உங்களின் சுடுகாடாய் மாறும்
இத்தனை ஆண்டுகளாய்
உங்களால் நாங்கள்
இழந்த உயிர்களுக்கும்
உறவுகளுக்கும்
எவரிடமும் கணக்குகளில்லை
அடக்கி ஆள்வதற்காய்
ஆயுதம் தூக்கியவர்கள் நீங்கள்
எங்களை காப்பதற்காய்
ஆயுதம் தூக்கியவர்கள் நாங்கள்
நாங்களும் நீங்களும்
ஒரே காற்றை சுவாசித்தாலும்
ஓரே நீரைக் குடித்தாலும்
உங்கள் பூமிக்கும்
எங்கள் பூமிக்கும்
எத்தனை வேற்றுமைகள் பாருங்கள்?
புத்தரின் பெயரைச்
சொல்லிச் சொல்லியே
எங்கள் புன்னகைகள்
பறிக்கப்படுகிறது
புன்னகைகள் பறிபோனாலும்
எதிரிகளாக வந்து நீங்கள்
மரணக்குழியில் விழுகிற போது
தமிழராகவே நிமிர்கிறோம்
விடுதலை நெருப்பில்
வெந்து கொண்டிருந்தாலும்
எங்கள் வேர்கள் கருக
நாங்கள் விடமாட்டோம்!
கண்ணீரைத் துடைப்பதற்கு
நாங்கள் வைத்திருப்பது
கைக்குட்டைகள் அல்ல
கைத்துப்பாக்கிகள்!
- வசீகரன் ([email protected])
படைப்பாளிகளின் கவனத்திற்கு...
கீற்று இணையதளத்திற்கு தங்களது படைப்புகளை அனுப்ப வேண்டிய மின்னஞ்சல் முகவரி: [email protected]. வேறு எந்த இணைய தளத்திலோ, வலைப்பூக்களிலோ வெளிவராத படைப்புகளை மட்டுமே கீற்றிற்கு அனுப்பவும். அப்படியான படைப்புகள் மட்டுமே கீற்றில் வெளியிடப்படும்.
|
|
|
|
|
