சாதி அமைப்பு முறையை, இந்திய ஜனநாயகத்தால் வீழ்த்த முடியாமல் போனதற்கு வேறு சில காரணங்களும் இருக்கின்றன. சமூகத்தின் மீதும், மக்கள் மீதும் பேராதிக்கம் செலுத்திய இந்து மதத்தின் மீது "இந்திய குடியரசு' எவ்வித நடவடிக்கையும் எடுக்கவில்லை. ஆங்கில ஆட்சியில் கடைப் பிடிக்கப்பட்டு வந்த "உள்ளதை உள்ளபடியே வைத்திருக்கும்' கொள்கையே குடியரசு இந்தியாவிலும் பின்பற்றப்பட்டது. அதனால், இந்து மதத்தின் அங்கீகாரம் பெற்ற அனைத்தும் அதன் போக்கிலேயே விட்டு வைக்கப்பட்டன. சாதி அமைப்பு முறையை சட்டத்தின்படி ஒழித்துவிட புரட்சியாளர் அம்பேத்கர் முன்னெடுத்த அனைத்து முயற்சிகளும் "இந்து ஆத்மா'க்களால் தோற்கடிக்கப்பட்டன.

தீண்டாமை - இந்து மதக் குற்றமாகக் கருதப்பட்டிருக்க வேண்டும். ஆனால், நமது குற்றவியல் நடைமுறைச் சட்டம் அதை ஒரு சிறு தவறு போல சித்தரிக்கிறது. இந்திய அரசமைப்புச் சட்டத்தின்படி தடுக்கப்பட்ட தீண்டாமை, இந்து மதத்தின் பெயரால் நிரந்தரமாகப் பாதுகாக்கப்பட்டு வருகிறது. எனவேதான், இன்றளவும் இந்து மத நிறுவனங்களில் "தீட்டுப்பட்டவர்களாகவே' தாழ்த்தப்பட்ட மக்கள் அவமானப்படுத்தப்படுகிறார்கள்.

இந்திய அரசியல் சட்டத்தின் 372 - ஆவது பிரிவின்படி 97 சதவிகித மக்கள் "சூத்திரர்கள்' என்றுதான் அழைக்கப்படுகின்றனர். சூத்திரர்கள் என்பதற்கு இந்து மதம் அளிக்கும் விளக்கம் "வேசியின் மக்கள்' என்பதாகும். பல இடங்களில், குடிமக்கள் மீது அவமானகரமான கருத்தைக் கொண்டிருக்கும் படியும், இந்து மதத்தின் கோட்பாடுகளைப் பிரதிபலிக்கும் படியும் அரசமைப்புச் சட்டம்
வடிவமைக்கப்பட்டிருக்கிறது. இஸ்லாம் கிறித்துவம், சீக்கியம் போல இந்து மதத்தையும் ஒரு மதமாக அரசமைப்புச் சட்டம் கருதியது தான் ஜனநாயகத்திற்குக் கேடாக அமைந்துவிட்டது.

பெண்கள் மீது இந்து மதத்தின் "ஆச்சாரங்கள்' காட்டிவரும் கொடிய அடக்குமுறையை இந்திய மண்ணிலிருந்து அடியோடு ஒழிக்க, புரட்சியாளர் அம்பேத்கர் கொண்டுவந்த "இந்து சட்டவரைவு', சட்டமாக்கப்படாமலேயே கைவிடப்பட்டது. இந்திய அரசமைப்புச் சட்டத்தில் கவனிப்பற்று விடப்பட்ட பெண்களின் உரிமைகளுக்காக, தான் கொண்டு வந்த இந்து சட்டத் தொகுப்பை சட்டமாக்க - இந்திய நாடாளுமன்றம் வழிவிடவில்லை என்பதைக் கண்டித்து, தனது சட்ட அமைச்சர் பதவியை உதறினார் அம்பேத்கர்.

இது போன்று வரலாறு நெடுகிலும், இந்து சாதி அமைப்பைத் தகர்க்க, அரசமைப்பு முறையில் முன்னெடுக்கப்பட்ட முயற்சிகள் அனைத்தும் திட்டமிட்டு முறியடிக்கப்பட்டன. அது சமூக சமத்துவத்தை, சகோதரத்துவத்தை, இந்திய சமூகத்தில் ஏற்படுத்த முனைந்தவர்களின் தோல்வியன்று; "இந்து ஜனநாயக'மாக இழிந்து நிற்கும் இந்திய ஜனநாயகத்தின் தோல்வியாகும்.