தேசியப் பங்குச் சந்தை நிறுவன நிர்வாகம் குறித்த மிக முக்கியமான தகவல்களையும், நிறுவனத்தின் வணிகப் புள்ளி விவரங்களையும் ஒரு தனிநபரிடம் பகிர்ந்து கொண்ட பல மின்னஞ்சல்கள் தோண்டி எடுக்கப்பட்டன. அவற்றில் பல ‘ரிக்யஜூர்சாம@அவுட்லுக். காம்’ என்னும் மின்னஞ்சல் முகவரிக்கு அனுப்பப் பட்டுள்ளது தெரிய வந்துள்ளது. இதுபற்றிய கேள்விகளுக்குப் பதிலளித்த சித்ரா, ‘அவர் இமய மலையில் வசிக்கும் ஒரு யோகி. அவருக்கு உருவமில்லை’

கோடியில் புரளும் பங்கு சந்தை வணிகம் ‘மனுதர்ம’ கும்பலிடம் சிக்கி அவர்களின் கொள்ளைக் கூடாரமாக மாறி இருக்கிறது. இப்போது சி.பி.அய். விசாரணை வளையத் துக்குள் அது வந்திருக்கிறது. கடந்த இதழில் வெளி வந்த தகவல்களை சுருக்கமாகத் தொடர்வோம்.

  • பங்கு சந்தையில் மோசடிகள் நடப்பதைக் கண்டறிந்த பிறகு மன்மோகன் நிதியமைச்சராக இருந்த போது தேசிய பங்கு சந்தை என்ற அமைப்பை உருவாக்கினார், இது தனியார் நிறுவனம். ‘செபி’ என்ற பங்கு சந்தையைக் கண்காணிக்கும் அரசு கண்காணிப்பு அமைப்பின் கீழ் இயங்கி வந்தது. இணையம் வழியாக மட்டுமே உலகம் முழுதும் என முடிவு செய்யப்பட்டது.
  • பங்கு சந்தையின் தினசரி வணிகம் 2.3 இலட்சம் கோடி.
  • 1994இல் இது தொடங்கியது முதல் 2013 வரை இயக்குனராக இருந்த ‘மனுவாதி’ ரவி நாராயணன் தனக்குக் கீழே பணிபுரிந்த சித்ரா ராமகிருஷ்ணன் என்ற வேத குலப் பெண்ணை இயக்குன ராக்கினார்.
  • ரவி நாராயணன், சித்ரா போன்ற ‘அதிகார அக்கிரகாரப் புள்ளிகள்’, ‘செபி’க்கு தெரிவிக்காமலேயே பல ‘அண்டர் கிரவுண்ட்’ வேலைகளை முறைகேடாக செய்து பங்கு சந்தை வர்த்தகத்தை சில பெரும்புள்ளிகளின் விளையாட்டு மைதானமாக்கியதோடு ஸ்டேட் வங்கி, எல்.அய்.சி. போன்ற அரசுத் துறை நிறுவனங்கள் நுழைந்து விடாது தடுத்து வந்தனர்.
  • 2013இல் சித்ரா, ஆனந்த சுப்பிரமணியம் என்ற அக்கிரகார மனிதரைக் கொழுத்த சம்பளத்தில் (ஆண்டுக்கு 4 கோடி) தனது ஆலோசகராக்கினார். இதுவும் ‘செபி’க்குத் தெரியாது. பல பதவி உயர்வுகள், சம்பள உயர்வுகள் வாரி வழங்கப்பட் செய்தியையும் ‘செபி’க்கு கூறவில்லை.
  • கோலொக்கேஷன் என்ற வணிக முறையை - அதாவது மோசடி செய்து பணம் சுருட்டுவதற் கேற்ற ஒரு முறையை ‘செபி’க்குத் தெரியாமல் இந்த இரண்டு ‘மனுவாதி’களும் உருவாக்கி, தில்லுமுல்லு திருவிளையாடல்களை, ‘ஆன்மீக பலத்துடன்’ ஆண்டவன் அருள் துணையோடு அரங்கேற்றினர். இப்போது ‘மாட்டிக்கிட்டாரு; அய்யரு மாட்டிக்கிட்டாரு’ என்ற தலித் சுப்பையா பாடல் வரிக்கு ஏற்ப சிறையில் கம்பி எண்ணிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். ‘சிறை சாப்பாடு தீட்டு’ என்று வீட்டு சாப்பாடு கேட்ட ‘ஆச்சார மிக்க’ சித்ராவுக்கு சிறை சாப்பாடும் நன்றாகத்தான் இருக்கும் என்று டெல்லி நீதிமன்ற நீதிபதி கூறிவிட்டார்.

          இனி தொடரைப் படியுங்கள்.

புலனாய்வுத் தணிக்கையை மேற்கொள்ள, செபி ‘டெலாய்ட்’ என்னும் புகழ்பெற்ற தணிக்கை நிறுவனத்தை நியமித்தது. 2015ஆம் ஆண்டு நவம்பர் மாதம் தொடங்கி, தணிக்கைச் செயல்பாடுகளைச் செய்து, ‘கோ லொக்கேஷன்’ வணிக முறையில், பல முறைகேடுகள் நடந்ததை ‘டெலாய்ட்’ தன் அறிக்கையில் உறுதி செய்தது. இதைத் தொடர்ந்து, செபி தேசியப் பங்குச் சந்தையின் இயக்குநர் குழுவை மாற்றியமைத்தது. 2016ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் மாதம் சித்ரா ராமகிருஷ்ணா பதவி விலகினார்.

இந்தப் பிரச்சினைகள் நடந்து கொண்டிருக்கும் போதே, ஆனந்த் சுப்ரமணியத்தைக் குழுமச் செயல் தலைவராக நியமித்த முறைகேடு தொடர்பாக 2016ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதத்தில் ஒரு அனாமதேய கடிதம் வர, அதையும் விசாரிக்குமாறு செபி உத்தரவிட்டது. தேசியப் பங்குச் சந்தை நிறுவனத்தில் ஊழியர்களை நியமிக்க இருந்த ஒரு விதியும் இவர் விஷயத்தில் பின்பற்றப்படவில்லை. விதிகளை மீறி, நிறுவனத்தில் இவர் ஓர் உயர் பதவியில் அமர்த்தப்பட்டார் என்பதை செபியின் விசாரணை அறிக்கை உறுதிசெய்தது.

2016ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் மாதம் கூடிய தேசியப் பங்கு நிறுவனத்தின் இயக்குநர் குழு, ஆனந்த் சுப்ரமணியத்தை உடனடியாக வெளியேற்ற உத்தரவிட்டது. ஒரே நாளில், ஆனந்த் சுப்ரமணியம் வெளியேற்றப்பட்டார்.

இதைத் தொடர்ந்து, ‘கோ லொக்கேஷன்’ வணிக முறைகேடுகள் தொடர்பாக செபி நடத்திய விசாரணைகளின் முடிவில், 2019ஆம் ஆண்டு தேசியப் பங்குச் சந்தை நிறுவனத்துக்கு, ரூ.625 கோடி அபராதமும், முறைகேடு நடந்த காலத்திலிருந்து 2019 வரையான காலத்துக்கு, வருடம் 12ரூ வட்டியும் விதித்தது. இந்தக் காலத்தில், தேசியப் பங்குச் சந்தை யில் பணிபுரிந்த ரவி நாரயண் மற்றும் சித்ரா ராம கிருஷ்ணாவின் ஊதியத்திலிருந்து 25ரூ தொகையைத் திருப்பிக் கொடுக்கவும் உத்தரவிட்டுள்ளது.

இது தவிரவும், சித்ரா, தேசியப் பங்குச் சந்தை நிறுவன நிர்வாகம் குறித்த மிக முக்கியமான தகவல்களையும், நிறுவனத்தின் வணிகப் புள்ளி விவரங்களையும் ஒரு தனிநபரிடம் பகிர்ந்து கொண்ட பல மின்னஞ்சல்கள் தோண்டி எடுக்கப் பட்டன. அவற்றில் பல ‘ரிக்யஜூர்சாம@அவுட்லுக். காம்’ என்னும் மின்னஞ்சல் முகவரிக்கு அனுப்பப் பட்டுள்ளது தெரிய வந்துள்ளது. இதுபற்றிய கேள்விகளுக்குப் பதிலளித்த சித்ரா, ‘அவர் இமய மலையில் வசிக்கும் ஒரு யோகி. அவருக்கு உருவ மில்லை’ என்றெல்லாம் அபத்தமான பதில்களைச் சொல்லியிருக்கிறார். இது ஏனையவர்களைப் பைத்தியமாக்கும் முயற்சிதானே தவிர, அவர் தேர்ந்த சித்தத்துடன்தான் செயல்படுகிறார் என்ற குற்றச்சாட்டையே நாம் நம்ப வேண்டியிருக்கிறது.

ஏனென்றால், அந்த ‘யோகி’யுடன் இந்தப் பரிவர்த்தனையோடு, சித்ரா ராமகிருஷ்ணாவின் சிகை அலங்காரம் தொடங்கி சீஷெல்ஸ் தீவுகளில் உல்லாசப் பயணம் போவது பற்றிய திட்டங்கள் வரையிலான மின்னஞ்சல்களும்கூட பரிமாறிக் கொள்ளப்பட்டுள்ளன. உருவமில்லா யோகிக்கு எப்படி மின்னஞ்சல் ஐடி வந்தது? ஆனால், சீஷெல்ஸ் தீவுகளில் உல்லாசப் பயணம் போகும் திட்ட மெல்லாம் யோகி செய்யும் காரியமா என செபி கேட்டதுபோலத் தெரியவில்லை. மிக முக்கியமாக, இந்தக் குற்றச்சாட்டுகளின் மீதான விசாரணையை செபி ஏன் எதோ ஒரு சாதாரண டிபார்ட்மெண்ட் என்கொயரி போல மென்மையாகவும் மெதுவாகவும் பல ஆண்டுகள் இழுத்தடித்து நடத்துகிறது என்பதும் சந்தேகம் எழுப்பும் செயல்பாடே ஆகும்.

இதன் பின்னால் என்ன நடந்தது என்பதை விளக்கும் சுசேதா தலால், இதை, ‘காவலனைச் சிறைபிடித்தல்’ (Regulatory Capture), என்னும் பதத்தை உபயோகித்து விளக்குகிறார்.

இந்த வேறுபாட்டை ரவி நாரயணனும், சித்ராவும் மிகச் சாமர்த்தியமாக உபயோகித்துக் கொண்டார்கள். நிதி அமைச்சகத்தில் இருக்கும் அதிகாரிகளுக்கு, தேசியப் பங்குச் சந்தை நிறுவனத்தில் ஆலோசகர் பதவிகளை அள்ளி வழங்கினார்கள். தனியார் நிறுவனம் என்பதால் இதை அவர்களால் எளிதாகச் செய்ய முடிந்தது. அதேபோல, செபியில் உள்ளவர்களுக்கும் சலுகைகள் வழங்கப்பட்டன. திரைமறைவில், அரசியலர்களின் ஆசியும் கிடைத்தது. எல்லாம் அவாள்கள்தான்; பார்ப்பனப் பண்ணையம் கேட்பாரில்லை.

தேசிய பங்குச் சந்தை, உலகின் மிகப் பெரும் பங்குச் சந்தைகளுள் ஒன்றாக உருவெடுத்தவுடன், தேசியப் பங்குச் சந்தையும், அதன் நிர்வாக அதிகாரிகளும் மிக ஆணவத்துடன் நடந்து கொள்ளத் தொடங்கினார்கள். விதிமீறல்களைக் கேள்வி கேட்கும் செபியை அலட்சியப்படுத் தினார்கள். அவர்கள் அனுப்பும் தணிக்கை அதிகாரிகளை மோசமாக நடத்தினார்கள்.

கடந்த சில பத்தாண்டுகளாக, இந்திய அரசு, அரசு வணிக நிறுவனங்களிலும், பொருளாதாரச் செயல்பாடுகளிலும் இருக்கக் கூடாது என்னும் ஒரு குறுகிய பார்வையில், பெரும் செல்வங்களை வைத்திருக்கும் பொதுத் துறை நிறுவனங்களைத் தனியார் வசம் அளித்து வருகிறது. இதில் தேசத்தின் இறையாண்மையைப் பாதிக்கும் துறையில் இயங்கும் பெட்ரோலிய நிறுவனங்கள், ரயில்வே துறை, விமானப் போக்குவரத்து, தகவல் தொடர்பு முதலிய துறைகள் முக்கியமானவை. இவையனைத்தும் தனியார் வசம் செல்வது, நாளை, இந்திய அரசு என்னும் இயந்திரத்தை, நிதி ஆதாரமற்ற ஒன்றாக மாற்றிவிடும்.

தனியார் வசம் செல்வது என்பது இன்று, இந்தத் துறைகள், ஒன்றிரண்டு ஒட்டுண்ணி முதலாளிகள் வசம் செல்வதாக உள்ளது. இந்தப் போக்கு இந்தியாவில் மிகப் பெரும் நிதி ஆதாரங்கள் கொண்ட, அசுர பலம் வாய்ந்த சில முதலாளிகளை உருவாக்கும்.

- விடுதலை இராசேந்திரன்

Pin It